الرئيسية
هنگامی که در سال 1950 فیزیکدانی به نام انریکو فرمی با همکاران خود در آزمایشگاه ملی لس آنجلس به پژوهش مشغول بود، به شدت در خصوص احتمال زندگی هوشمندانه در سایر قسمت های گیتی به فکر فرو رفت.
فرمی، یکی از دانشمندان خبره عصر خود، اذعان کرد که اندازه و سن گیتی به مفهوم تمدن پیشرفته ای استحاوی یک کهکشان است، همانگونه که حاوی بشریت بوده و این بشر به اکتشاف زمین مبادات کرده. اما اگرتمدن کهکشان برون زمینی وجود داشته باشد، پس کجا واقع شده است؟
برخی ها معتقدند که برنامه مزبور، که تناقض فرمی نامیده می شود، بدین معناست که جوامع فرا زمینی پیشرفته، یا بسیار کمیابند یا اصلا وجود ندارند. سایرین چنین استنباط کردند که بایستی از خود بگذرند و تا اوج نابودی پیشروی کنند تا به ستارگان برسند.
اما در این هفته گروهی از محققان، راه حل دیگری برای تناقض فرمی پیشنهاد کردند؛ آن تمدن های فرازمینی، کهکشان های مستعمره ندارند زیرا رشد فزاینده تمدن جهت پیشبرد چنین هدفی دوام نخوهد داشت.
محققان عقاید خود را " راه حل تداوم پذیر " نامیدند و در ادامه افزودند: مشاهده نکردن هوش فرازمینی با این احتمال تشریح می شود که رشد و توسعه فزاینده، الگوی تکامل تداوم پذیر برای تمدن هوشمند محسوب نمی شود.
محققان نتیجه گیری های خود را بر اساس بررسی تمدن خودمان به دست آوردند. از لحاظ تاریخی، رشد سریع جوامع به معنای رکود سریع منابع و فرسایش محیطی می باشد و معمولا نتایج اسفناکی به همراه دارد.
آنها بر مثال "جزیره شرق" تاکید کردند، مناطقی که رکود منابع در آن احتمالا منجر به سقوط جمعیت بومی شده است، و آنها چنین نتیجه گیری کردند، در حالیکه نمونه های بارزی از رشد تداوم از جمله مردم کونگ سان وجود دارد، رشد فزاینده جکعیت و توسعه فضایی یک جامعه تقریباً همواره با رشد غیر قابل دوام و سقوط نهایی می باشد.
این اصل دلالت بر تمدن جهانی جدید ما دارد. از آنجایی که منابع زمین محدود هستند و با سرعت ثابتی اشعه های خورشیدی دریافت می کنند، تمدن بشری نمی تواند به صورت نا متناهی تداوم یابد، اما حتی اگر ما زنده بمانیم و همگام با تمدن پیشرفت کنیم، شاید در گردآوری کهکشان با مشکلاتی مواجه شویم و اگر این محدودیت ها بر ما غائب شوند، شاید بر سایر تمدن ها غائب و فایق شده اند!
اما راه حل های تداوم پذیر بدین معناست که هوش فرازمینی در اینجا وجود ندارد. جوامع برون مرزی با رشد اندک، با امواج رادیویی و سایر طول موج ها رابطه برقرار می کنند، بنابراین برنامه های اخیر seti هنوز با معنا و معقول هستند، یا eti علایم زیست محیطی در اتمسفر سیاره ایجاد می کند، سرنخ های طیفی که بر روی زمین قابل ردیابی هستند و حتی بوسیله تلسکوپ های شناساگر سیارات قابل رویت هستند.
راه حل تداوم پذیر همچنین این امکان را فراهم می کند که تمدن های پیشرفته در حقیقت کهکشان ها را گردآوری کرده و سپس با سرعتی باور نکردنی از بین ببرند.
و برخی از تمدن ها نیز سفینه های فضایی فاقد سرنشین به ستارگان ارسال کردند، که پژوهشی برای ساخته های برون مرزی (seta) در بین منظومه شمسی ما به دنبال داشت که به اندازه seti مبتنی بر امواج رادیویی حائز اهمیت بود. پژوهش های امواج رادیویی یا ردیاب های مرئی در سفینه های منظومه شمسی ما قرار گرفته اند، دقیقا مشابه سنگ های سیاه و عظیم الجثه که آرتور سی کلارک در سال 2001 در اودیسه به آن اشاره کرده بود، به هر حال، اکتشاف ساخته های بشری از تمدن های برون مرزی با رشد اندک نمونه ای از "تکامل تداوم پذیر" در مقیاس کهکشانی می باشد.
فرمی، یکی از دانشمندان خبره عصر خود، اذعان کرد که اندازه و سن گیتی به مفهوم تمدن پیشرفته ای استحاوی یک کهکشان است، همانگونه که حاوی بشریت بوده و این بشر به اکتشاف زمین مبادات کرده. اما اگرتمدن کهکشان برون زمینی وجود داشته باشد، پس کجا واقع شده است؟
برخی ها معتقدند که برنامه مزبور، که تناقض فرمی نامیده می شود، بدین معناست که جوامع فرا زمینی پیشرفته، یا بسیار کمیابند یا اصلا وجود ندارند. سایرین چنین استنباط کردند که بایستی از خود بگذرند و تا اوج نابودی پیشروی کنند تا به ستارگان برسند.
اما در این هفته گروهی از محققان، راه حل دیگری برای تناقض فرمی پیشنهاد کردند؛ آن تمدن های فرازمینی، کهکشان های مستعمره ندارند زیرا رشد فزاینده تمدن جهت پیشبرد چنین هدفی دوام نخوهد داشت.
محققان عقاید خود را " راه حل تداوم پذیر " نامیدند و در ادامه افزودند: مشاهده نکردن هوش فرازمینی با این احتمال تشریح می شود که رشد و توسعه فزاینده، الگوی تکامل تداوم پذیر برای تمدن هوشمند محسوب نمی شود.
محققان نتیجه گیری های خود را بر اساس بررسی تمدن خودمان به دست آوردند. از لحاظ تاریخی، رشد سریع جوامع به معنای رکود سریع منابع و فرسایش محیطی می باشد و معمولا نتایج اسفناکی به همراه دارد.
آنها بر مثال "جزیره شرق" تاکید کردند، مناطقی که رکود منابع در آن احتمالا منجر به سقوط جمعیت بومی شده است، و آنها چنین نتیجه گیری کردند، در حالیکه نمونه های بارزی از رشد تداوم از جمله مردم کونگ سان وجود دارد، رشد فزاینده جکعیت و توسعه فضایی یک جامعه تقریباً همواره با رشد غیر قابل دوام و سقوط نهایی می باشد.
این اصل دلالت بر تمدن جهانی جدید ما دارد. از آنجایی که منابع زمین محدود هستند و با سرعت ثابتی اشعه های خورشیدی دریافت می کنند، تمدن بشری نمی تواند به صورت نا متناهی تداوم یابد، اما حتی اگر ما زنده بمانیم و همگام با تمدن پیشرفت کنیم، شاید در گردآوری کهکشان با مشکلاتی مواجه شویم و اگر این محدودیت ها بر ما غائب شوند، شاید بر سایر تمدن ها غائب و فایق شده اند!
اما راه حل های تداوم پذیر بدین معناست که هوش فرازمینی در اینجا وجود ندارد. جوامع برون مرزی با رشد اندک، با امواج رادیویی و سایر طول موج ها رابطه برقرار می کنند، بنابراین برنامه های اخیر seti هنوز با معنا و معقول هستند، یا eti علایم زیست محیطی در اتمسفر سیاره ایجاد می کند، سرنخ های طیفی که بر روی زمین قابل ردیابی هستند و حتی بوسیله تلسکوپ های شناساگر سیارات قابل رویت هستند.
راه حل تداوم پذیر همچنین این امکان را فراهم می کند که تمدن های پیشرفته در حقیقت کهکشان ها را گردآوری کرده و سپس با سرعتی باور نکردنی از بین ببرند.
و برخی از تمدن ها نیز سفینه های فضایی فاقد سرنشین به ستارگان ارسال کردند، که پژوهشی برای ساخته های برون مرزی (seta) در بین منظومه شمسی ما به دنبال داشت که به اندازه seti مبتنی بر امواج رادیویی حائز اهمیت بود. پژوهش های امواج رادیویی یا ردیاب های مرئی در سفینه های منظومه شمسی ما قرار گرفته اند، دقیقا مشابه سنگ های سیاه و عظیم الجثه که آرتور سی کلارک در سال 2001 در اودیسه به آن اشاره کرده بود، به هر حال، اکتشاف ساخته های بشری از تمدن های برون مرزی با رشد اندک نمونه ای از "تکامل تداوم پذیر" در مقیاس کهکشانی می باشد.