آموزش امنیت در وبلاگ بصورت پیشرفته و حرفه ای

آموزش امنیت در وبلاگ:قسمت اول:انتخاب رمز مناسب و سوالات امنیتی

حریم خصوصی، واژه ای که با پیشرفت تکنولوژی تعریف جدیدی پیدا کرده است. واژه ای وسیع که حفظ آن هم دقت و معلومات خاص خود را می خواهد. حفظ حریم خصوصی و یا به تعبیر دیگر امنیت اطلاعات را از جنبه های مختلفی می توان بررسی کرد. اما اشتباه نکرده ایم اگر رمزهای عبور را سربازان خط مقدم مقابله با سارقان اطلاعات و هویت بنامیم. به همین خاطر است که اولین درس به این موضوع اختصاص یافته است. در ادامه به بایدها و نبایدها در انتخاب رمز عبور و نکات مهم در این مورد می پردازیم.

اجزای یک رمز عبور قوی
حتما این اصل ساده اما مهم را می دانید که یک رمزعبور باید به قدر کافی مشکل باشد تا یک برنامه کامپیوتری رمزشکن نتواند آن را به راحتی حدس بزند.

* رمزعبور باید طولانی باشد: رمزعبور هر چه طولانی تر باشد، احتمال اینکه یک برنامه کامپیوتری بتواند آن را حدس بزند کمتر می شود. سعی کنید رمز عبورتان حداقل ده حرف داشته باشد. البته بعضی افراد از رمزهایی شامل چند کلمه که با یا بدون فاصله پشت سر هم آورده می شوند، استفاده می کنند که اغلب به آنها عبارتِ رمز گفته می شود. ما نیز توصیه می کنیم تا آنجایی که برنامه یا سرویس مورد استفاده به شما اجازه می دهد، رمزعبور خود را طولانی انتخاب کنید.
* رمزعبور باید پیچیده باشد: علاوه بر طول، پیچیدگی نیز از کشف رمز توسط نرم افزارهای رمزشکن- که ترکیبی تصادفی از حروف را کنار یکدیگر قرار می دهند- جلوگیری می کند. پس در صورت امکان سعی کنید رمزعبور شما شامل حروف بزرگ انگلیسی، حروف کوچک انگلیسی، اعداد و علامت هایی مثل نقطه و کاما باشد. ضمنا یک رمزعبور می بایست به قدر کافی مشکل باشد تا افراد نتوانند آن را حدس بزنند.
* رمزعبور را باید بتوان به خاطر سپرد: اگر شما نتوانید رمزعبور خود را حفظ کنید و آن را جایی بنویسید، احتمالا آن را دو دستی به کسی که به خانه، کیف پول و یا حتی سطل آشغال دفتر شما دسترسی دارد، تقدیم کرده اید. راه های زیادی برای ایجاد و نگهداری رمزهای عبور طولانی که بتوان آنها را حفظ کرد وجود دارد. اما امکان استفاده از نرم افزارهایی مثل «LastPass» که این کار را برای شما به خوبی انجام می دهند، نیز وجود دارد. البته استفاده از نرم افزارهایی مانند Microsoft Word برای این کار مناسب نیست. رمزعبور این فایل ها توسط نرم افزارهای رایگانی که در اینترنت نیز پیدا می شوند قابل بازیابی است. این مورد آنقدر اهمیت دارد که در یک درس مجزا به آن به طور کامل به آن پرداخته شده است (درس آشنایی با نرم افزارهای مدیریت رمز عبور).
* رمزعبور نباید شخصی باشد: رمزعبور نباید هیچ ارتباطی با شخصیت شما داشته باشد، بنابراین از انتخاب کلمات یا عباراتی که قسمتی از اطلاعات شخصی شما هستند مانند نام، شماره کارت ملی، شماره تلفن ها، اسم فرزندان، روز تولد یا هر چیزی که ممکن است افراد دیگر درباره شما بدانند، پرهیز کنید.
* رمزعبورتان را مخفی نگه دارید: همیشه هنگام وارد کردن رمزعبور به افرادی که ممکن است آن را از روی شانه شما بخوانند توجه کنید. همچنین به جز در موارد کاملا ضروری رمزعبور خود را به هیچ کس نگویید. اگر هم مجبور بودید که آن را به دوست، هم کلاسی یا یکی از اعضای خانواده بگویید، ابتدا آن را به یک رمزعبور موقتی تغییر دهید و به شخص مورد نظر بدهید. پس از اتمام کار، آن را به حالت قبل بازگردانید. البته، اغلب اوقات راه های دیگری مانند ایجاد یک رمز عبور جداگانه در حساب خود وجود دارد که در صورت امکان بهتر است از این روش ها استفاده کنید. یک رمزعبور می بایست به گونه ای انتخاب گردد که اگر کسی آن را دانست، حداقل ضرر را برایتان به همراه داشته باشد.
* رمزهای عبور نباید یکسان باشند: از یک رمز عبور برای بیش از یک حساب استفاده نکنید، زیرا اگر کسی آن را بفهمد به تمام اطلاعات شما دسترسی پیدا خواهد کرد. فرض کنید رمزعبور کامپیوتر و ایمیل شما یکسان است، حال اگر کسی بتواند کامپیوتر شما را «هک» کند یا به طریقی رمز آن را بدست آورد، به ایمیل شما نیز دسترسی خواهد داشت.
* رمزهای عبور را به صورت دوره ای عوض کنید: توصیه می شود رمز عبور خود را به طور منظم حداقل هر 3 ماه یک بار عوض کنید. زیرا به مرور زمان احتمال اینکه دیگران رمز عبور شما را بفهمند، افزایش می یابد (طبیعی است اگر من رمزعبور خود را 10 سال عوض نکنم به جز خواجه حافظ شیرازی، بقیه آن را خواهند فهمید). همچنین اگر کسی بدون اطلاع شما رمزعبورتان را دزدیده باشد تا زمانی که آن را عوض نکنید، از رمزعبور استفاده می کند.

چند راه خوب برای ساختن رمزهای عبور مطمئن
برای ساختن رمزعبور، بهتر است از کاراکترهای متنوع و روش های مختلف استفاده کنید. برای مثال:

* حروف بزرگ و کوچک: My naME is Not MR. MahMudi
* حروف و اعداد: a11 w0Rk 4nD N0 p14Y
* مخلوط کردن بعضی علامت ها: c@t(heR1nthery3
* استفاده از چند زبان: Let Them Eat 1e gateaU au ch()colaT (انگلیسی و فرانسه)

استفاده از این روش ها پیچیدگی و امنیت رمزعبور را بالا می برد، اما آن را کاملا بی معنی و غیر قابل حفظ کردن نمی کند. حتی استفاده از بعضی از راه های شایع مثل بکار بردن 0 (صفر) به جای حرف O یا علامت @ به جای حرف a هم ایده خوبی است، زیرا این کار حداقل، زمان پیدا شدن رمز عبور توسط نرم افزار رمزشکن را افزایش می دهد یا آن را برای افراد معمولی غیر قابل حدس زدن می کند.

رمزهای عبور را می توان با علامت های جایگزین رایج (مثل مخفف ها) به عبارات پیچیده و عجیب تبدیل کرد. برای مثال:

«To be or not to be? That is the question» را می توان به صورت «2Bon2B?TitQ» نوشت. یعنی به جای To عدد 2 را که در زبان انگلیسی یکسان تلفظ می شوند را جایگزین می کنیم. یا مثلا به جای «That is the question» می نویسیم TitQ، یعنی حروف اول کلمات را کنار هم می آوریم. همان طور که می بینید عبارت اولیه ی معنی دار (بودن یا نبودن مسئله این است) را می‌توان به یک عبارت ظاهرا بی معنی تبدیل کرد.

مثال دیگر:

«We hold these truths to be self-evident: that all men are created equal» که با جایگزین کردن حروف اول هر کلمه (بعضی به صورت حروف بزرگ و بعضی کوچک) و قرار دادن نمادها به جای بعضی کلمات به جمله «=WhtT2bs-e:taMac» تبدیل می شود. مثال بعد: «Are you happy today?» تبدیل به «rU:-)2d@y?» می‌شود.

البته مثال های بالا مربوط به انگلیسی زبان ها است و برای ما راحت تر است که ابتدا جملات خود را به صورت فینگلیش بنویسیم و بعد روی آن تغییراتی را انجام بدهیم. کار بسیار ساده ای است: «من کتاب را خیلی دوست دارم» را می توان به صورت فینگلیش نوشت «man ketab rakheili dust daram»: در این حالت می توان آن را هر جور که دوست دارید تغییر دهید؛ برای مثال «Mkrk2D@@r@m».

کار یک نرم افزار رمزشکن این است که حروف مختلف را با هم ترکیب کرده و آنها را در محل رمز عبور قرار می دهد تا از طریق آزمون و خطا، رمزعبور را بیابد. نویسندگان این برنامه ها می دانند که اکثر افراد از یک کلمه معنی دار برای رمزعبور خود استفاده می‌کنند، به همین دلیل برنامه خود را به گونه ای آماده می کنند تا ابتدا کلماتی را که در لغت نامه قرار دارد، امتحان کند. خب، نکته مثبت برای ما فارسی زبانان این است که اکثر این نرم افزارها برای زبان انگلیسی و لغات آن طراحی می شوند، پس توصیه می شود برای رمز عبور خود، به جای انگلیسی از فینگلیش استفاده کنید. البته راه عالی دیگری نیز وجود دارد. فرض کنید در حین وارد کردن رمز، کسی مخفیانه به کیبورد (صفحه کلید) شما نگاه می کند. اگر کلمه ای که شما می زنید یک کلمه‌ی انگلیسی یا فینگلیش باشد او به راحتی آن را متوجه می شود، چون معمولا افراد به حروف انگلیسی کیبورد توجه می کنند. اما انتخاب دیگری نیز پیش روی شماست، کلمه خود را فارسی تایپ کنید! احتمالا برای همه ما پیش آمده که می خواهیم در محلی یک کلمه فارسی بنویسم و بعد از اینکه آن را می نویسیم متوجه می شویم که زبان نوشته انگلیسی بوده و ما انگلیسی تایپ کرده ایم. مثلا ما در سایتی کلمه «محمد رضا گلزار!» را می نویسیم اما چون حواس مان نبوده و زبان ویندوز را به فارسی تغییر نداده ایم این عبارت تایپ می شود «lpln vqh ‘gchv». به نظر شما این یک رمزعبور پیچیده نیست؟

در زیر مثال هایی از این روش را می آورم:

* بابا = fhfh
* میخوانمش = ldo,hkla
* رمزعالیجناب.سفید! = vlcuhgd[khf.stdn!
* من.یار/مهربانم0داناوخوش.زبانم = lk.dhv/livfhkl0nhkh,o,a.cfhkl

در اینجا ما با توجه به حروف فارسی روی کلیدهای کیبورد کلمه فارسی مورد نظرمان را تایپ می کنیم، اما چون زبان سیستم عامل روی انگلیسی است، حروفی که در محل وارد کردن رمزعبور تایپ می شوند نیز انگلیسی خواهند بود. البته هنگامی که قرار بر استفاده از یک صفحه کلید بدون برچسب فارسی باشد (!) مساله بسیار سخت می شود.

این ها فقط چند راه ساده برای پیچیده کردن و در عین حال قابل حفظ ماندن رمزهای عبور هستند، بدیهی است که شما می توانید از روش‌های ابداعی خود برای این کار استفاده کنید.

سوالات امنیتی
در موارد زیادی در زمان ایجاد حساب کاربری مانند ثبت نام یک ایمیل جدید، شما امکان تعریف یک سوال امنیتی را دارید که در موارد خاص با پاسخ دادن به این سوال هویت خود را برای سرویس دهنده اثبات می کنید. این سوالات امنیتی اگر چه معمولا به چشم نمی آیند و برای انتخابشان وسواسی خرج نمی شود، اما از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند. شاید هک شدن ایمیل یاهو خانم سارا پیلین (کاندید معاونت ریاست جمهوری آمریکا)، به دلیل ضعف در انتخاب سوال امنیتی، مثال خوبی برای نشان دادن اهمیت این سوالات باشد. خانم پیلن این سوال را انتخاب کرده بود: همسر خود را اولین بار کجا ملاقات کردی؟ هکر هم با حدس جواب این سوال توانسته بود به ایمیل ایشان نفوذ کند. حتی زمانی که شما درون گوگل به دنبال سوالات امنیتی مناسب می گردید در موارد زیادی با نمونه های بسیار ضعیفی روبرو می شوید که استفاده از آن ها و موارد مشابه آن بسیار خطرناک است.

یک سوال امنیتی خوب باید این خصوصیات را داشته باشد:

1. به راحتی به خاطر سپرده شود و یادآوری آن هم ساده باشد، به طوری که حتی طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده آن را فراموش نکنید.
2. سوالی باشد که بتوان جواب های مختلفی را برای آن تصور کرد. سوالی با ۱۰۰۰ جواب ممکن که فقط یکی از آن ها درست باشد چطور است؟
3. سوالی نباشد که در جاهایی مانند فیس بوک، کلوب، اورکات و امثال آن و یا در مصاحبه یا نظر سنجی به آن پاسخ داده باشید.
4. جوابش در یک یا دو کلمه خلاصه شود.
5. هرگز تغییر نکند (مثلاً نام دوست دختر/ پسر فعلی تان اصلا انتخاب مناسبی نیست!)

مواردی که به هیچ وجه انتخاب مناسبی نیستند:

1. غذاهای مورد علاقه یا رنگ یا هر چیزی از علایق شخصی که در طول زمان تغییر می کنند.
2. مدل و یا زمان ساخت اتومبیل تان، زیرا برای یک خوره ماشین، تشخیص مدل و سال ساخت آن از روی عکس اش چندان سخت نخواهد بود.
3. تاریخ تولد: سوالات در این رابطه به دلیل سادگی یافتن جواب و وجود شبکه های اجتماعی مختلف که مرتبا تاریخ تولد شما را به همه یاد آوری می کنند غیر قابل استفاده اند.
4. اسم و یا تاریخ تولد افراد خانواده: وقتی که افراد خانواده تان هم در شبکه های اجتماعی عضو هستند و در لیست دوستان تان هم قرار دارند، تنها کسی که مشخصات شناسنامه ای آنها را نمی داند خواجه حافظ شیرازی است.
5. نام مدرسه و یا محل زندگی: پیدا کردن محل زندگی افراد و طبیعتا محل تحصیل آنها کار چندان دشواری نیست و به راحتی می‌توان چند احتمال قوی را مشخص و امتحان کرد.
6. نام اولین شغل و یا نام موسسه ای که در آن مشغول شده اید: با کمی پرس و جو در خصوص محل تولد و زندگی تان، تنها تعداد محدودی شغل در لیست هکر محترم باقی می مانند که یک فرد می تواند به عنوان اولین کار انتخاب کند.
7. سوالاتی از قبیل، چه رنگی است؟ رنگ های بسیار زیادی وجود دارد اما شما حتما یک رنگ مشخص از آن وسیله را دارید. به عنوان مثال: عکس ماشین تان در فیس بوک وجود دارد و همه از رنگِ آن مطلع هستند.

در پایین لیستی از سوالات خوب امنیتی با ذکر دلیل انتخاب آن ها آورده شده است:

1. فامیل معلم کلاس سوم شما چیست؟ معمولا در مورد اسم معلم مدرسه با دیگران صحبت نمی کنیم و علاوه بر آن همه مدرسه‌های مختلفی را تجربه کرده ایم که تعداد زیادی معلم در مقاطع مختلف تدریس می کرده اند.
2. برای دومین حیوان خانگی که داشته اید چه نامی انتخاب کرده بودید؟ اسم اولین حیوان خانگی شما در دسترس تر است، ولی این سوال را هم زمانی که هنوز دومین حیوان خود را نگهداری می کنید، انتخاب ننمایید.
3. وقتی که بچه بودید، می خواستید در آینده چه کاره شوید؟ تنها زمانی از این سوال استفاده کنید که جواب شما مواردی مانند خلبان، آتش نشان، پلیس و از این قبیل موارد نزدیک به ذهن نباشد.
4. اولین بار که خبر زلزله ی بم را شنیدید، کجا بودید؟ از جواب هایی مانند خانه، محل کار یا مدرسه خودداری کنید؛ البته این قبیل سوالات ناراحت کننده هستند ولی معمولا آن لحظات در ذهن ما باقی می مانند. هر واقعه ناگوار یا شادی آفرین فراموش ناشدنی را می توانید در اینجا استفاده کنید.
5. زمان تحویل سال (مثلا ۱۳۶۵) کجا بودید؟ از آنجایی که در آن سال ها هنوز فیس بوک، تویتر، کلوب و حتی اینترنت هم وجود نداشته، معمولا در این باره اطلاعاتی وجود ندارد. اگر از شهرت زیادی برخوردار نیستید از این سوال استفاده کنید، فقط دقت کنید که در این تاریخ به دنیا آمده باشید!
6. پسوند نام یا فامیل دوستان و آشنایان گزینه مناسبی به نظر می رسد. مثلا پسوند فامیل علی چیست؟ از آنجایی که حدس زدن هویت علی راحت نیست، این سوال انتخاب خوبی خواهد بود. ولی شما می توانید از سوالاتی مانند اسم گربه علی چیست؟ نیز استفاده کنید.
7. قهرمان دوران کودکی شما که بود؟ شخصیت های زیادی می توانند قهرمان دوران کودکی باشند. این سوال بسیار مناسب است البته مشروط به اینکه پاسخش Superman یا اعضای خانواده تان نباشد.
8. اسم کسی که پسوند فامیلش محسنی بود چیست؟ معمولا افراد از اسامی کامل خود برای معرفی (در شبکه های اجتماعی و یا ایمیل ها) استفاده نمی کنند و حدس جواب چنین سوالی بسیار مشکل است.
9. نام دومین پسر/ دختری که عاشق اش شدید چه بود؟ البته حواستان باشد که این سوال را در صورتی انتخاب کنید که با او ازدواج نکرده باشید، زیرا یافتن نام همسرتان کار چندان مشکلی نخواهد بود! نام اولین معشوقه تان هم اصلا انتخاب مناسبی نیست، زیرا احتمالا آن قدر هیجان زده بوده اید که همه جا در مورد آن صحبت کرده اید!
10. اولین بار کجا سیگار یا پیپ کشیده اید؟ این مورد معمولا در زمان نوجوانی شما اتفاق افتاده است و به نظرتان چنان محرمانه بوده که با هیچکس درباره آن صحبت نکرده اید!

مواردی هم وجود دارند که به نظر می رسد سوالات خوبی هستند در حالیکه واقعا اینطور نیست مانند:

1. اسم مستعار دوران کودکی شما چه بود؟ این سوال خوبی نیست، زیرا افراد زیادی از دوستان و بستگان شما جواب آن را می دانند و احتمال دارد که خودتان در جایی به این سوال پاسخ داده باشید.
2. اسم بزرگ ترین پسر عمو یا پسر خاله ی شما چیست؟ مثل اینکه باز هم از قدرت رسواگر شبکه های اجتماعی غافل شدید!
3. تاریخ تولد برادر بزرگ شما؟
4. ۵ رقم آخر شماره گواهینامه تان چیست؟

در آخر باز هم تاکید می کنیم، بسیاری از مواردی که در اینترنت به عنوان سوالات خوب امنیتی آورده شده اند، گزینه های خوبی نیستند و باید با اصول ذکر شده تطبیق داده شوند. فراموش نکنید که سوال های امنیتی مهم هستند و قبل از انتخاب آن ها خوب فکر کنید.

آموزش امنیت در وب:قسمت دوم:امنیت مرورگرهای اینترنتی

مرورگرها تبدیل به اصلی ترین نرم افزاری شده اند که در کامپیوتر از آن استفاده می کنیم و روز به روز هم جای بیشتری در میان کاربران باز می کنند. شما باید یک یا چند مرورگر را بسته به اینکه به چه امکانات و قابلیت هایی هنگام گشت و گذار در اینترنت نیاز دارید، انتخاب و از آنها استفاده کنید. اما نکته مهم، امنیت است. اینکه چه مرورگری امنیت بیشتری برای شما به ارمغان می آورد و رعایت چه نکاتی از طرف شما ضریب امنیتی تان را بالا می برد، مواردی است که در این درس، فرا خواهید گرفت.

چرا امنیت مرورگر مهم است؟
بیشترین درصد حملات و صدمات نرم افزاری و امنیتی که ممکن است متوجه یک کامپیوتر شود، از جانب اینترنت خواهد بود و در کنار آن بیشترین نرم افزارهایی که در یک سیستم با اینترنت در ارتباط هستند، مرورگرها هستند. بنابراین هکرها و افرادی که قصد کلاهبرداری های اینترنتی و یا آسیب رساندن به کامپیوترها را دارند، بیشترین تمرکز را بر روی مرورگرها می گذارند. پس لزوم استفاده از مرورگری مناسب و امن در کنار دقت و توجه به جزئیات، راز امنیت مرورگر، سیستم عامل و مهمتر از همه اطلاعات شما به حساب می آید.

چه مرورگری استفاده کنیم؟
نخستین و مهمترین مساله در رابطه با امنیت به هنگام مرور وب، انتخاب مرورگر است. هر کدام از مرورگرهای موجود، امکانات و قابلیت های خاصی را در اختیار کاربر قرار می دهند. اما مطمئنا مهمترین نکته برای بسیاری از افراد، امنیت است. در کنار آن باید فاکتورهای سرعت مناسب و قابلیت های کافی را نیز مد نظر قرار داد. پس در نهایت باید بسته به نیاز، مرورگری را انتخاب کرد که امنیت، سرعت و قابلیت های بیشتری را به نسبت سایر مرورگرها در اختیار ما قرار بدهد.

همه‌ی مرورگرها در رابطه با این سه فاکتور، نقاط قوت و ضعفی دارند. اما برای رفع چنین نیازهایی، مرورگرهای فایرفاکس، کروم و اُپرا، انتخاب هایی به مراتب بهتر از سایر مرورگرها به حساب می آید. هر چند ممکن است شما تا پیش از خواندن این درس فقط از اینترنت اکسپلورر استفاده کرده باشید، اما زمانش رسیده که مرورگرهای سریع تر و امن تری را هم امتحان کنید.

مرورگر فایرفاکس با سرعت مناسب و امکان نصب افزونه های مختلف، بهترین انتخاب برای افرادی است که امنیت را در کنار سرعت کافی و دسترسی به امکاناتی بی نهایت، می خواهند. اما در کنار آن مرورگر کروم، می تواند با ظاهری ساده تر و سرعتی به مراتب بیشتر، نیازهای کاربرانی که انتظار زیادی را از قابلیت های مرورگر خود نمی طلب اند، برآورده کند. مرورگر اُپرا نیز با سرعت مناسب و امنیت کافی، انتخاب خوبی برای افرادی است که ظاهری ساده و در عین حال آراسته را در کنار سرعت بالا، برای مرورگر خود می پسندند.

آشنایی با قسمت های مختلف مرورگر و توجه به جزئیات
در بسیاری از مرورگرها که ظاهری مشابه دارند، دو قسمت مهم وجود دارد که باید آنها را بشناسید: نوار بالا (Header Bar) و نوار وضعیت (Status Bar). توانایی شناسایی و همچنین توجه به این دو قسمت حین مرور صفحات وب، کمک شایانی به پیشگیری از بروز خطرات پیش رو، می کند. در قسمت بالای مرورگرها، دو نوار مختلف وجود دارد که Title Bar و Address Bar از مهمترین آنها به شمار می روند. در Title Bar که بالاترین قسمت پنجره اصلی مرورگر را شامل می شود، موضوع صفحه ای که در حال مرور آن توسط مرورگر هستید، نمایان می شود. در Address Bar نیز آدرس اصلی صفحه ای که در حال بازدید آن هستید، قابل رویت است. توجه به نوار آدرس یا Address Bar اهمیت ویژه ای دارد. همچنین آگاهی از وضعیت امنیتی و رمزگذاری صفحات وب با توجه به نوار آدرس امکان پذیر است.

در نوار پایین مرورگر، مهمترین قسمت Status bar یا نوار وضعیت قرار گرفته است. این نوار، اطلاعاتی از وضعیت مرورگر و لینک‌هایی که بر روی آنها کلیک می کنید نمایش می دهد. اگر در یک صفحه وب، نشانگر موس را بر روی یک لینک قرار دهید، می توانید آدرسی که لینک مورد نظر، شما را به آن ارجاع می دهد را در نوار وضعیت مرورگر مشاهده کنید. اهمیت این نوار بسیار زیاد است و توجه به آدرس اصلی لینک ها در تمامی صفحات وب، قبل از کلیک کردن‌شان، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

خطرات و راهکارها
کاربران باید برای پیشگیری از بروز خطراتی مانند فیشینگ، کلیک جکینگ و... تدابیری بیاندیشند. این موارد توسط برخی افراد و به منظور سرقت اطلاعات، کلاهبرداری و یا سوء استفاده از کاربران، ایجاد و به آنها تحمیل می شود و مهمترین راه مقابله، بالا بردن ضریب امنیتی مرورگر و دقت بیشتر کاربر است.

امنیت مرورگر چگونه تهدید می شود؟
مرورگرها برای افزایش قابلیت هایشان، وابسته به رابط های نرم افزاری مانند Flash و ActiveX و Java و Scripts (JavaScripts, VBScript,...) هستند. این تکنولوژی ها به صورت بالقوه می توانند به عنوان راه هایی برای دسترسی های غیرمجاز یا اجرای کدها و برنامه های مخرب باشند. در صورت انجام تنظیمات ناصحیح ممکن است خطرات امنیتی‌ای برای شما به وجود آید. برخی مرورگرها امکان غیر فعال سازی کامل این رابط های نرم افزاری را دارند. البته استفاده از افزونه هایی که به منظور مسدود کردن اسکریپت ها و کدهای اجرایی در مرورگر نیز تولید شده اند، راهی برای جلوگیری از اجرای خودکار آنها است.

همچنین پلاگین هایی مانند فلش پلیر (Flash Player) که وظیفه‌ی پخش فایل های فلش را دارند، بهتر است غیرفعال باشند اما اگر می خواهید از این پلاگین ها همچنان استفاده کنید باید اطمینان داشته باشید که آخرین نسخه از آنها روی کامپیوتر شما نصب است. در صورتی که از نسخه های قدیمی استفاده می کنید باید بدانید که در معرض خطرات جدی امنیتی هستید.

استفاده از افزونه های امنیتی
اکثر مرورگرها افزونه هایی دارند که برای سرعت بخشیدن به کارها و یا اضافه شدن قابلیتی، بر روی آنها نصب می شود. اما افزونه هایی نیز هستند که برای بالا بردن ضریب امنیتی مرورگر، بهتر است نصب شوند. در این میان بیشترین تعداد افزونه‌های امنیتی متعلق به فایرفاکس است. برای یک وبگردی امن تر استفاده از این افزونه ها بر روی فایرفاکس توصیه می شود:

افزونه: NoScript
بعضی کاربران اینترنت تصور می کنند که خیلی حواسشان به امنیت کامپیوترشان است. شما یک آنتی ویروس قوی نصب می کنید و هر چند ساعت یک بار آن را به روز می کنید، سیستم عامل مرتب آپدیت می شود، انواع و اقسام آنتی اسپای (Anti-spy) دارید، یک فایر وال (Firewall) قوی نصب کرده اید و خلاصه هر نوع چفت و بندی را برای کامپیوترتان ایجاد می کنید. اما بعد از این همه کار، هنگام گشت و گذار در وب مثل آب خوردن هک می شوید! علت این است که وقتی از یک صفحه وب بازدید می کنید، بعضی کد ها مثلا کدهای جاوا اسکریپت، فلش، جاوا و... بر روی کامیپوتر شما اجرا می شوند. این کدها قادراند که به صورت بالقوه به کامپیوتر شما آسیب برسانند و یک هکر از طریق آنها می تواند به کامپیوتر شما نفوذ کرده یا با یک حمله که XSS نام دارد حساب های اینترنتی شما را مانند ایمیل و... سرقت کند.

متاسفانه در اینترنت تشخیص امن بودن یا خطرناک بودن یک وب سایت، کار آسانی نیست. شما از روی شکل ظاهری یک صفحه اینترنتی نمی توانید حدس بزنید که چه خطری کامپیوترتان را تهدید می کند. خیلی اوقات با استفاده از موتورهای جستجو وارد سایت هایی می شوید که تا به حال اسمشان را هم نشنیده اید و یا از طریق ایمیل لینک هایی دریافت می کنید که با کلیک کردن روی آنها به صفحاتی وارد می شوید که معلوم نیست چه چیزی در آنها پنهان شده است.‬

این افزونه یک کار ساده اما بسیار مهم انجام می دهد و آن غیرفعال کردن کدهایی است که امکان آسیب رساندن به کامپیوتر شما را داشته باشند. کدهایی مانند جاوا اسکریپت، فلش، جاوا و یا هر کد اجرایی دیگر که روی مرورگر شما اجرا می شود.

شاید پیش خود بگویید که خیلی از سایت ها برای اینکه درست نمایش داده شوند نیاز به اجرای جاوا اسکریپت و فلش دارند. با استفاده از این پلاگین احتمالا در مشاهده بسیاری از سایت ها به مشکل بر خواهم خورد. پاسخ این سوال هم مثبت است و هم منفی.

این افزونه به شما اجازه می دهد که امکان اجرا شدن کدهای جاوا اسکریپت و فلش را برای هر سایت به صورت مجزا تعیین کنید. در واقع می توانید یک لیست مجاز از سایت های مورد اعتماد خودتان ایجاد کنید و تنها به این سایت ها اجازه دهید تا جاوا اسکریپت یا فلش را بر روی مرورگر شما اجرا کنند؛ و به بقیه سایت ها چنین اجازه ای ندهید. در مورد سایت های ناشناس و سایت های عبوری دلیلی وجود ندارد که اجازه اجرای هر کدی به آنها داده شود چرا که در این صورت امنیت کامپیوتر شما به شدت به خطر می افتد.

استفاده از این پلاگین آسان است، کافیست که همیشه یک اصل را در ذهن داشته باشید: شما فقط در مواردی که واقعا به سایتی اعتماد دارید و نیاز به فعال کردن فلش یا جاوا اسکریپت وجود دارد به آنها اجازه فعالیت می دهید. در غیر این صورت نیازی به اجازه دادن برای فعال شدن آنها نیست.

ممکن است در ابتدا استفاده از این افزونه مقداری آزاردهنده به نظر برسد. چرا که در ابتدای استفاده مجبور هستید تعدادی از سایت های مورد اعتمادتان را به آن معرفی کنید تا به آنها اجازه کارکرد صحیح را بدهد. اما باید بدانید که حملات XSS یکی از خطرناک ترین و شایع ترین روش های حمله و سرقت اطلاعات در اینترنت است و هیچ کدام از روش های مقابله ای که تا به حال استفاده می کردید قادر به جلوگیری از آنها نیست. این افزونه یکی از معدود روش هایی است که می تواند تا حد زیادی جلوی این حملات را بگیرد و امنیتی بسیار بیشتر از گذشته به شما هدیه کند.

افزونه: AdBlockPlus
وقتی در اینترنت وب گردی می کنید، به سایت های مختلفی سر می‬ زنید. معمولا به هر سایتی هم که مراجعه می کنید تعداد زیادی تبلیغ وجود دارد که مجبورید آنها را ببینید. اما آیا راهی وجود دارد که از شر تبلیغات داخل وب سایت ها خلاص شویم؟

ابتدا باید در مورد این موضوع فکر کنیم که چرا نمی خواهیم تبلیغات سایت ها را ببینیم؟ یک دلیل مهم به خصوص با این سرعت کم اینترنت در ایران، بالا بردن سرعت باز شدن صفحات و صرفه جویی در مصرف پهنای باند است. قسمت مهمی از حجم صفحه ای که باز می کنید را تبلیغات درون آن تشکیل داده است. حالا اگر راهی پیدا کنید تا جلوی بارگذاری (لود) شدن آنها را بگیرید، سرعت باز شدن این صفحات بهتر خواهد شد.

دلیل دیگر شاید این باشد که برخی تبلیغات سایت های ناشناس به سایت های کلاهبرداری و کدهای مخرب منتهی می شوند. اگر جلوی لود شدن این تبلیغات را بگیرید به بالا بردن امنیت خودتان هم کمک کرده اید و آخرین دلیل شاید این باشد که از دیدن تبلیغات مزاحم در بعضی سایت ها که خودشان را با انبوهی از بنرها خفه کرده اند، خسته شده اید و دوست دارید اصل مطلب را ببینید.

اما راه حل چیست؟
پاسخ بسیار ساده است؛ اگر کاربر مرورگر فایرفاکس هستید، با نصب یک افزونه به نام Adblock Plus می توانید از دست بیشتر تبلیغات اینترنتی خلاص شوید. کافی است به صفحه نصب این افزونه بروید و با یک کلیک آن را نصب کنید و یک بار مرورگر را ری استارت کنید.

بعد از آن هیچ کار اضافه ای نباید انجام بدهید. خود این افزونه به صورت هوشمند تبلیغات درون سایت ها را شناسایی می کند و جلوی بارگذاری آنها را می گیرد. شما در عمل نیاز به انجام هیچ کاری ندارید. علامت این افزونه هم در بالای مرورگر شما ظاهر می شود.

وقتی روی حالت قرمز رنگ قرار گرفته باشد، یعنی جلوی لود تبلیغات سایت را گرفته است. اگر می خواهید به سایتی اجازه دهید که تبلیغاتش را لود کند کافی است وقتی که به آن سایت سر می زنید، بر روی علامت این افزونه کلیک کنید و اجازه‌ی فعال شدن تبلیغات در آن سایت را بدهید. در این حالت رنگ آیکون افزونه برای این سایت به حالت سبز در می آید.

اگر کاربر مرورگر کروم هستید، باید بدانید که خوشبختانه این افزونه برای این مرورگر هم وجود دارد و می توانید آن را بر روی کروم هم نصب کنید و از وب بدون تبلیغات لذت ببرید.

افزونه: Https Everywhere
آیا می دانستید که بسیاری از سایت ها، به شما این امکان را می دهند که برای امنیت بیشتر به صورت امن و به حالت اس اس ال (SSL) به آنها متصل شوید تا اطلاعات شما در مسیر دیده نشوند، اما از آنها اطلاع ندارید؟

برای مثال هنگام استفاده از سرویس اسناد گوگل یا همان Google Docs می توانید اس اس ال را فعال کنید یا گوگل چند هفته پیش امکان جستجو به صورت اس اس ال را هم فراهم کرد، تا اطمینان یابید جستجوهای شما توسط هکرها دیده نمی شود.

برای اطلاعات از این امکان تنها کافی است افزونه‌ی Https Everywhere را بر روی فایرفاکس نصب کنید و مرورگرتان را ری استارت کنید. بعد از آن تمام سرویس هایی که امکان اس اس ال روی آنها فراهم است، به صورت پیش فرض روی این حالت باز می شوند. تمام جستجوهای گوگل روی حالت اچ تی تی پی اس (Https) خواهد بود. حتی سایت روزنامه نیویورک تایمز و ویکی پدیا هم به صورت اس اس ال ارایه می شوند، که در صورت نصب این افزونه آنها را هم در حالت اچ تی تی پی اس خواهید دید. البته نصب این افزونه را تنها برای کسانی توصیه می کنیم که دلشان می خواهد حتی جستجوهای گوگل شان هم در مسیر رمزنگاری شود. استفاده از این نرم افزار کمی سرعت دسترسی شما را به این سرویس ها کمتر می کند، اما امنیت بالاتر هزینه خودش را هم داد.

شناسایی لینک ها و صفحات مشکوک
همه‌ی مرورگرهای اینترنتی، دو قسمت بسیار مهم دارند، که حین گشت و گذار در وب، باید بسیار مورد توجه قرار گیرند: Address Bar وStatus Bar. کاربر قبل از کلیک روی یک لینک و همچنین قبل از پر کردن فیلدهای صفحات لاگین در حساب های ایمیل و پروفایل های خود، باید این دو قسمت را زیر نظر بگیرد. در ابتدای درس هم در این مورد صحبت کردیم.

به هنگام کلیک بر روی یک لینک، در صورتی که نشانگر موس بر روی لینک مورد نظر نگه داشته شود، لینک اصلی آن در قسمت پایین مرورگر (Status Bar) نمایان می شود. با توجه به توضیحات لینک و آدرس URL می توان تا حد زیادی نسبت به سالم یا مشکوک بودن آن، تصمیم گیری کرد. توجه به این مورد، می تواند کاربر را در موارد زیادی از شر صفحات خطرناک و یا مشکوک، حفظ و از مشکلاتی که ممکن است برای او به وجود آید، ایمن کند.

همچنین هر کاربر، قبل از اینکه در سایتی لاگین کند، باید آدرس مربوط به آن را چک کند. برای مثال در صورتی که قصد ورود به ایمیل یاهو را داشته باشد، با اینکه صفحه باز شده بسیار شبیه صفحه لاگین در ایمیل یاهو است، آدرس صفحه مورد نظر را در Address Bar مرورگر بررسی کند تا آدرس سایت دیگری در آن قرار نگرفته باشد. این آدرس باید دامین یا یکی از زیر دامنه های سایت یاهو باشد. چنانچه آدرس مربوطه با آدرس سایت یاهو تطابق نداشته و فرد اقدام به لاگین نماید، حتی اگر پس از لاگین موفق به ورود به ایمیل خود شود، احتمالا قربانی فیشینگ شده، نام کاربری و رمزعبور خود را به هکر تحویل داده است! پس دقت در این مورد اهمیت بسیاری دارد.

استفاده از مرورگر برای نگهداری رمزهای عبور،بله یا خیر؟
همانطور که اشاره شد، مرورگرها عمده ترین و نخستین هدف هکرها برای دسترسی به اطلاعات کاربران و کلاهبرداری از آنها هستند. با وجود اینکه ممکن است کاربر مرور صفحات وب را با توجه به اقدامات و استفاده از افزونه ها، با امنیت تمام انجام دهد، اما استفاده از مرورگر برای نگهداری از رمزهای عبور به هیچ وجه توصیه نمی شود. همانطور که در درس مدیریت رمزهای عبور گفته شد، بهتر است برای این منظور از نرم افزارهای مدیریت رمزهای عبور قدرتمندتر مانند LastPass استفاده شود.

پاک کردن تاریخچه مرورگر، Catch و کوکی ها
هر بار که از مرورگر خود استفاده می کنید، بسته به اینکه از چه سایت هایی بازدید کرده باشید، تاریخچه مرورگر و اطلاعاتی از سایت مورد نظر در کامپیوتر شما ذخیره می شود. بهتر است جهت افزایش امنیت، این اطلاعات پس از مدتی کوتاه پاک شوند. می توانید مرورگر خود را طوری تنظیم کنید که این فایل ها و اطلاعات پس از هر بار بستن مرورگر، به صورت خودکار از کامپیوتر شما پاک شوند.

Private Browsing Mode
در صورتی که بخواهید سایتی را مرور کنید که پس از آن هیچ ردپایی از شما در مرورگر و کامپیوتر باقی نماند، استفاده از Private Browsing Mode توصیه می شود. برخی مرورگرها همانند فایرفاکس و کروم از قابلیت Private Browsing پشتیبانی می کنند. نام این حالت در مروگر کروم Incognito است. می توانید برای حفظ حریم خصوصی از این حالت برای مرور سایت ها استفاده کنید. در حالت Private Browsing صفحات بازدید شده، اطلاعات ورودی در فرم ها و فیلدهای جستجو، رمزهای عبور، کوکی ها و کش صفحات ذخیره نمی شود. پس هیچ ردپایی از شما در کامپیوتر باقی نمی ماند. برای استفاده از این حالت در فایرفاکس می توانید در منوی Tools بر روی Start Private Browsing کلیک کنید. به هنگام مرور وب در این حالت، در Title Bar مرورگر عبارت Private Browsing ظاهر می شود.

به روز رسانی مرورگر و افزونه ها
همانطور که در ابتدای این درس اشاره شد، مرورگرها به این دلیل که بیشترین نقطه‌ی اتصال بین کامپیوتر و دنیای خارج هستند، همواره خطری بالقوه محسوب می شوند. چرا که هکرها از حفره های امنیتی مرورگرهای مختلف در جهت نفوذ به کامپیوتر کاربران استفاده می کنند. اما توسعه دهندگان مرورگرهای اینترنتی به صورت متناوب در حال به روز رسانی مرورگرها و رفع حفره ها و باگ های امنیتی این نرم افزارها هستند، به همین دلیل یکی از مهمترین عوامل در جلوگیری از سوء استفاده‌های احتمالی هکرها، به روز رسانی منظم مرورگر است. پس این نکته را جدی بگیرید و در صورتی که نسخه جدیدی از مرورگر مورد استفاده شما عرضه شد، در اولین فرصت نسبت به آپدیت مرورگرتان اقدام کنید.

توجه: تا حد امکان از به روز رسانی به نسخه های آزمایشی (بتا- Beta) خودداری کنید.

در رابطه با به روز رسانی مرتب افزونه های مرورگر خود نیز منظم باشید، چرا که ممکن است استفاده از نسخه های قدیمی و به روز نشده برخی افزونه ها نیز خطراتی به شما تحمیل کنند. البته توصیه می شود تنها افزونه هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می دهید، بر روی مرورگر خود نصب نمایید و از نصب افزونه های اضافی خودداری کنید. این امر علاوه بر افزایش سرعت مرورگر، موجب افزایش ضریب امنیتی آن و در نهایت کامپیوتر شما نیز می شود.

مرورگر فایر فاکس امکان جالبی را در اختیار کاربرانش قرار داده که می توانند از به روز بودن پلاگین هایشان اطمینان حاصل کنند. کافی است به این صفحه سر بزنید تا از به روز بودن پلاگین ها اطمینان حاصل کنید. در صورتی که همه پلاگین ها به صورت سبز رنگ نیستند، بدانید که باید فورا آنها را آپدیت کنید.

آموزش امنیت در وبلاگ:قسمت سوم:امنیت ایمیل و چت



عمده ارتباط افراد در اینترنت بر پایه ایمیل و چت پایه ریزی شده است. روزانه بسیاری از افراد از طریق این دو راه ارتباطی، اقدام به مکاتبه یا مکالمه می کنند. اما چنانچه نکات امنیتی در این ارتباطات رعایت نشود، ارسال یک ایمیل و چت در حالت معمولی و بدون توجه به اصول امنیتی، با ارسال یک نامه معمولی و یا یک تلفن غیر امن، قابل مقایسه است. در این درس با توجه به اهمیت امنیت در این ارتباطات، به دلایل و روش های بالا بردن ضریب امنیتی در این ابزارهای ارتباطی می پردازیم.

امنیت در ایمیل
ارتباطات رسمی و حتی غیر رسمی بسیاری از افراد از طریق ایمیل برقرار می شود. نکاتی از جمله انتخاب رمز عبور مناسب برای آدرس ایمیل، از نکات اولیه‌ی محافظت از ایمیل و جلوگیری از دسترسی های غیرمجاز به صندوق پست الکترونیکی به شمار می رود. لازم است رمز عبور ایمیل خود را حداقل سالی دو بار عوض کنید. تعویض رمز عبور را با ترکیبی از حروف، اعداد و علامت های خاص انجام دهید و هرگز از کلماتی که در فرهنگ های لغت موجود هستند، برای رمزعبور خود استفاده نکنید. همچنین در کنار آن لازم است از عدم وجود جاسوس افزارها، تروجان و سایر بدافزارهای احتمالی که می توانند اطلاعات ما را به یغما ببرند، مطمئن شوید. اسکن سیستم توسط نرم افزارهای ضد جاسوس افزار و ضد ویروس، برای اطمینان از این مورد توصیه می شود. توجه کنید که در مورد تمام این موارد در همین دوره به طور مفصل صحبت شده است.

افراد بسیاری از سرویس های رایگان ایمیل شرکت های بزرگی همچون یاهو، گوگل و مایکروسافت استفاده می کنند. اما توصیه می شود جهت امنیت بیشتر پست الکترونیکی تان از سرویسی استفاده کنید که از SSL بهره می برد. بدین منظور از جیمیل (Gmail) که سرویس ایمیل شرکت گوگل است، استفاده شود. این سرویس، امنیتی به مراتب بیشتر از سایر سرویس های پست الکترونیکی دارد، چرا که همواره از SSL برای برقراری ارتباط استفاده می کند.

برای اینکه مطمئن شوید سرویسی که از آن استفاده می کنید از SSL برای برقراری ارتباطات رمزگذاری شده و امن، بهره می برد، هنگامی که صندوق پست الکترونیکی خود را باز می کنید به قسمت Address Bar مرورگر خود توجه کنید. چنانچه آدرس صفحه مربوطه با https شروع شود، سرویس مربوطه از ارتباط امن بهره می برد.

دقت کنید که لازم است صفحه ورود به صندوق پست الکترونیک شما نیز مبتنی بر https و رمزگذاری شده باشد. بدین ترتیب از رمز عبور شما نیز حفاظت می شود.

SSL اطلاعات صفحه را بین مبدا و مقصد رمزنگاری کرده و از دسترسی های غیر مجاز در میانه راه جلوگیری می کند. در رابطه با پست الکترونیکی نیز، در صورتی که سرویس ایمیل مربوطه فاقد SSL باشد، این امکان وجود دارد که اطلاعات رد و بدل شده در میانه راه توسط افراد غیر مجاز که در مراکز انتقال داده هستند، قابل دسترس شود. استفاده از SSL باعث می شود که ایمیل های ارسالی و دریافتی قبل از اینکه از کامپیوتر مبدا خارج شوند، کد شده و تنها در مقصد قابل خواندن باشند.

جیمیل که انتخاب ارتباط ایمیلی بر پایه SSL را به اختیار کاربر واگذار کرده بود و به صورت پیش فرض سرویس ایمیل را بر پایه‌ی http ارائه می کرد، چندی پیش ارائه‌ی سرویس پست الکترونیکی اش را به صورت پیش فرض در حالت https عرضه می‌کند.

اما برای اطمینان بیشتر در اکانت جیمیل به Settings بروید و در بخش General اطمینان حاصل کنید که گزینه Always Use https فعال باشد و دکمه‌ی Save را بزنید.

اهمیت به روز رسانی سیستم عامل، مرورگر و نرم افزاهای مورد استفاده
برای اطمینان از امنیت ایمیل، به روز رسانی مرتب و مکرر سیستم عامل، مرورگر و نرم افزارهای مورد استفاده در سیستم اهمیت ویژه ای دارند. بسته های به روز رسانی معمولا آخرین حفره های امنیتی نرم افزارها را پوشش می دهند و از سوء استفاده هکرها از این اشکالات پیشگیری می کنند. به همین جهت لازم است در جهت افزایش امنیت ایمیل از به روز بودن کامپیوتر، اطمینان حاصل کرد. به روز رسانی افزونه های مورد استفاده در مرورگر و نرم افزارهایی همچون جاوا، فلش پلیر و ادوبی ریدر نیز از این قاعده مستثنا نیست.

کلاینت های ایمیل
علاوه بر وب میل که راهی برای دسترسی به صندوق پست الکترونیکی است، استفاده از POP3 و IMAP نیز برای برقراری ارتباط با صندوق پست الکترونیکی و دریافت و ارسال ایمیل شایع است. برای استفاده از این دو پروتکل کلاینت هایی همچون Outlook و Thunderbird و... مورد استفاده قرار می گیرند.

کلاینتی را انتخاب کنید که در کنار امنیت و قابلیت های مفید، کار با آن راحت بوده و در دسترس باشد. در صورتی که می خواهید برای چک کردن ایمیل از کلاینت استفاده کنید، توصیه می شود تاندربرد را انتخاب نمایید.

این نرم افزار محصولی از شرکت موزیلا است و با قابلیت های بالا و افزونه های امنیتی متعدد، امنیت ایمیل شما را همانند وب میل تضمین می کند. افزونه های EnigMail و GnuPG برای افزایش ضریب امنیتی و بالابردن امنیت حریم ایمیل شما به هنگام استفاده از تاندربرد، توصیه می شوند.

تفاوت POP3 و IMAP در نوع ارتباط با سرور است. در POP3، کلاینت ایمیل های جدید را بر روی کامپیوتر دانلود می کند و کاربر می تواند بدون ارتباط مستقیم با سرور، ایمیل ها را مطالعه کند؛ اما در IMAP ارتباط با سرور به صورت مستقیم است و ایمیل ها، به صورت بی درنگ به کلاینت سرازیر می شوند. همچنین اگر ایمیلی در کلاینت خوانده شود، در صورت برقراری ارتباط با استفاده از IMAP، ایمیل مربوطه در وب میل و سایر کلاینت هایی که به آن آدرس ایمیل دسترسی دارند، «خوانده شده» می شود. قابلیت همزمان سازی در IMAP برای کاربرانی که از چند کامپیوتر استفاده می کنند، بسیار کاربردی است و این قابلیت در POP3 وجود ندارد. البته برخی از ISPها به خوبی از IMAP پشتیبانی نمی کنند.

فایل های ضمیمه و تصاویر
در مورد فایل های ضمیمه در ایمیل های دریافتی خود با احتیاط برخورد کنید. در مرحله اول سیستم دانلود خودکار فایل های ضمیمه را در کلاینت ایمیلی خود غیرفعال نمایید. تا حد امکان از دانلود فایل های ضمیمه ای که منتظر دریافت آنها نیستید، خودداری نمایید. حتی اگر دوستان یا همکاران تان در ایمیل شان فایلی را ضمیمه کرده و توضیحی در مورد آن نداده اند، آن را تا حصول اطمینان دانلود نکنید.

همچنین پس از دانلود فایل های ضمیمه شده به ایمیل های دریافتی، آنها را قبل از باز کردن توسط آنتی ویروس اسکن کنید. ضمنا نمایش تصاویری که در متن ایمیل ها وجود دارند را در حالت عادی غیرفعال کنید و ترجیحا اجازه نمایش تصاویری که در متن ایمیل قرار دارند را ندهید. البته برای مطالعه این درس ها لازم است که این قابلیت فعال باشد تا بتوانید تصاویر درون درس ها را مشاهده کنید.

لینک های درون ایمیل
بسیاری از ایمیل ها حاوی لینک هایی به صفحات خارجی هستند. تا جایی که امکان دارد روی این لینک ها کلیک نکنید. در صورتی که حتما باید این کار را انجام بدهید به جای کلیک کردن، آنها را در نوار آدرس مرورگر کپی و پیست (Copy & Paste) کنید.

اسپم
اسپم ها، ایمیل هایی ناخواسته هستند که اغلب با عناوین و متون تبلیغاتی و اغوا کننده در اینباکس شما ظاهر می شوند. برای اینکه از شر اسپم ها در امان بمانید، لازم است در ابتدا اول سرویس ایمیلی را انتخاب کنید که قویترین موتور شناسایی اسپم را داشته باشد که جیمیل به عنوان سرویسی رایگان، علاوه بر امنیت بالا، در حال حاضر بهترین مقابله را با ایمیل های اسپم انجام می دهد.

همچنین باید دقت کنید که آدرس ایمیل خود را در هر فرم و لیستی قرار ندهید. همه لیست ها و فرم هایی که ایمیل شما را درخواست می کنند، امنیت لازم را ندارند و ممکن است در واقع اسپمرهایی خودکار باشند. در صورت بی توجهی، ایمیل خود را به اسپمر تحویل داده اید. برای ثبت نام در این فرم ها از ایمیل های موقت استفاده کنید. همچنین می توانید ایمیلی را به همین منظور برای خود ایجاد نمایید و از آن استفاده کنید.

در صورتی که تا حدودی از امنیت ایمیل خود به هنگام ثبت نام به طور کامل مطمئن نیستید، می توانید با مطالعه بخش حریم شخصی یا Privacy Policy از امانت داری سایت مورد نظر مطلع شوید.

آدرس ایمیل تان را جایی یادداشت نکنید
اسپمرها (نرم افزارهایی که به دنبال آدرس های ایمیل می گردند) هر جایی را برای یافتن ایمیل های جدید کاوش می کنند. پس در سایت ها، چت روم ها، لیست های تماس و هر جایی که فکر می کنید ممکن است این یابنده ها در حال جستجو باشند، آدرس ایمیل تان را وارد نکنید. در صورت لزوم ایمیل خود را با فرمت غیر معمول و به طوری که تنها انسانها قادر به شناسایی آن باشند در این مکان ها وارد کنید. برای مثال آدرس myname@gmail.com را به صورت myname[at]gmail[dot]com یا به صورت «myname در جیمیل» بنویسید. به این صورت تنها افراد قادر به شناسایی ایمیل هستند نه اسپمرها.

همچنین می توانید از سرویس های انکودر استفاده کنید و ایمیل خود را به صورت رمز در بعضی مکان ها وارد و به نمایش افراد بگذارید تا بتوانند در صورت لزوم با شما تماس بگیرند. برای انکود کردن آدرس ایمیل خود می توانید از این سایت استفاده کنید.

نامه های زنجیره ای را فوروارد نکنید
لطفا خرافه پرستی را کنار بگذارید و ایمیل های زنجیره ای را که به طور مثال در آنها نوشته شده است اگر این نامه را برای ۱۰ نفر ارسال کنید حتما تا آخر امروز خبری خوش خواهید شنید، یا آرزویتان برآورده خواهد شد را برای دیگران فوروارد نکنید. کاملا واضح است که این ایمیل ها ارزش فکر کردن هم ندارند چه برسد به ارسال؛ پس امنیت خود را به خطر نیندازید و ایمیل های خود و دوستان تان را به این لیست خوشمزه مورد نظر اسپمرها اضافه نکنید.

در عین حال در صورتی که لازم است ایمیلی را به صورت گروهی به بخش یا تمامی لیست دوستان خود ارسال کنید، لازم است هنگام ارسال، آدرس ایمیل همه‌ی آنها را در بخش BCC وارد کنید. با این کار آدرس های ایمیل پس از ارسال از چشم سایر دوستان و همچنین اسپمرها پنهان می شوند.

ایمیل های اسپم را باز نکنید، پاسخ ندهید و به هیچ وجه فایل های ضمیمه را دانلود نکنید.
همچنین اگر ایمیلی دریافت کردید که مطمئن هستید اسپم است در مرحله اول ترجیحا به هیچ وجه آن را باز نکنید و چنانچه به اشتباه ایمیل را باز کردید، به هیچ وجه به آن پاسخ ندهید. بهتر است با کلیک بر روی کلید Spam آن را به پوشه اسپم انتقال دهید و یا آن را پاک نمایید. در صورتی که اسپمی فایل ضمیمه ای را شامل می شد، تحت هر شرایطی از دانلود آن اجتناب کنید.

ایمیل های جداگانه برای کارهای مختلف در نظر بگیرید
برای اینکه به طور کامل از شر ایمیل های ناخواسته خلاص شوید، استفاده از سه آدرس ایمیل متفاوت توصیه می شود. ایمیل اول برای کارهای شخصی و دریافت و ارسال ایمیل به دوستان و آشنایان در نظر بگیرید. ایمیل دوم به منظور انجام امور شغلی، دریافت و ارسال ایمیل های کاری به همکاران و سایر شرکت ها ایجاد کنید. در نهایت یک آدرس ایمیل را به منظور ثبت نام در سایت ها و شبکه های اجتماعی که به صورت بالقوه امکان دریافت اسپم از آنها می رود، اختصاص دهید.

می خواهید مرخصی طولانی بروید؟
اگر تصمیم دارید برای مدت زیادی به مرخصی بروید، بهتر است سیستم پاسخ دهی خودکار را فعال کنید تا همه افرادی که برایتان ایمیل می فرستند و منتظر پاسخ هستند را از غیبت تان مطلع کنید. این روش بسیار مودبانه است و فقط یک بار برای ایمیل های مشخص شده ارسال می شود. این کار از دریافت ایمیل هایی که حاوی متن «منتظر پاسخ شما هستم» جلوگیری می کند.

هشدار: هرگز از این سیستم برای ایمیل شخصی خود استفاده نکنید، زیرا چندان جالب نیست دیگران بدانند شما سفر رفته اید و خانه بدون سکنه است.

در صورت رعایت این نکات تا حد زیادی از شر اسپم ها خلاص می شوید.

نکات امنیتی مختص کاربران جیمیل
برای افزایش امنیت حساب جیمیل، انجام این نکات ضروری هستند:

دسترسی سایت ها را به حساب جیمیل تان لغو نمایید: برای انجام این کار در گوگل لاگین کرده و بر روی My Account در گوشه‌ی بالا، سمت راست صفحه‌ی گوگل، کلیک کنید. در صفحه‌ی باز شده، بر روی Change authorized websites کلیک کنید و در صفحه‌ی بعد برای قطع ارتباط سایت های مشخص شده از حساب جیمیل خود، بر روی Revoke Access کلیک نمایید.

امکانات بازیابی اکانت خود را به روز کنید: همانطور که احتمالا می دانید، بازیابی حساب جیمیل، تنها از طریق اطلاعاتی که به عنوان Recovery Options تعریف کرده اید، امکان پذیر است. پس اگر کسی احتمالا از این اطلاعات آگاه شود، این احتمال می رود که موفق به دریافت رمزعبور شما از گوگل شود. برای پیشگیری از این امر، لازم است که این اطلاعات را به روز کنید. البته بسیار مهم است که این اطلاعات را از یاد نبرید.

در جیمیل خود لاگین کرده و به تنظیمات (Settings) آن رجوع کنید. سپس این تغییرات را اعمال یا بررسی کنید:

در تب General، امضا و پاسخ فوری خود را بررسی کنید و در صورت لزوم تغییراتی را برای اختصاصی کردن آنها انجام دهید.

در تب Accounts and Import بررسی کنید که قسمت های Send mail as و Get mail from other accounts و Grant access to your account are all accurate مورد مشکوکی را شامل نشوند. برای مثال دقت کنید که آدرس هایی که در این قسمت ها قابل مشاهده هستند، آشنا بوده و دسترسی های احتمالی برای آنها را خودتان تنظیم کرده باشید، در غیر این صورت این دسترسی ها را لغو کنید.

در تب Filters، فیلترهای موجود را بررسی کنید که ایمیلی به Spam ،Trash و یا ایمیل ناشناسی ارسال نشود. در نهایت در تب Forwarding and POP/IMAP مطمئن شوید که ایمیل های شما به آدرس ایمیل ناشناسی ارسال نمی شوند.

در واقع این امکان وجود دارد که ایمیل شما قبلا هک شده باشد و هکر با مراجعه به این بخش ها تنظیماتی انجام داده باشد که همیشه یک نسخه از ایمیل های شما را دریافت کند. دقت کنید بسیاری از هکرها سعی می کنند بی سر و صدا عمل کنند. وقتی ایمیل تان هک می شود قرار نیست شما از چیزی مطلع باشید. هکر دوست دارد شما طبق معمول از صندوق پست الکترونیکی تان استفاده کنید و او هم بدون خبر از مکاتباتتان مطلع باشد. بنابراین مهم است که این بازبینی ها و تغییر رمز عبور را به صورت دوره ای انجام دهید.

در پایین صفحه ایمیل خود، بر روی Details کلیک کنید تا آخرین دسترسی ها به جیمیل خود را مشاهده کنید. در این قسمت IP کامپیوترهایی که از طریق آنها ایمیل خود را چک کرده اید قابل مشاهده است. در صورتی که مورد مشکوکی را مشاهده کردید، لازم است هر چه سریعتر رمز عبور خود را تعویض و نسبت به بررسی مجدد مراحل فوق اقدام کنید.

ایمیل هایی که ظاهرا از طرف گوگل ارسال شده و درخواست ارسال نام کاربری و رمز عبور از شما کرده اند را پاسخ ندهید. گوگل هرگز چنین اطلاعاتی را از شما درخواست نمی کند.

این احتمال وجود دارد که ایمیل هایی حاوی لینک دریافت کنید. در صورتی که بر روی لینک مورد نظر کلیک کردید، به هیچ وجه رمز عبور جیمیل خود را وارد نکنید. حتی اگر ظاهر صفحه شباهت زیادی به صفحه ورود به جیمیل داشته باشد. برای دسترسی به جیمیل تنها آدرس http://mail.google.com را در مرورگر تایپ کنید.

رمز عبور جیمیل خود را با هیچ سایتی به اشتراک نگذارید. گوگل هیچ سایتی را در مورد عدم سوء استفاده از رمز عبور جیمیل شما، ضمانت نکرده و نمی کند.

اطلاعات مرورگر (Forms, Passwords, Cache, Cookies) را در بازه های زمانی کوتاه پاک کنید. در این مورد در درس امنیت مرورگرها توضیح داده شده است. گزینه Stay signed in را تنها در صورتی تیک بزنید، که از کامپیوتر شخصی خودتان استفاده می کنید.

همیشه پس از اتمام کار با جیمیل، با کلیک بر sign out از آن خارج شوید.

امنیت در چت
امنیت در مسنجرها از مواردی است که باید توجه زیادی به آن داشت. در بسیاری از نرم افزارهای پیام رسان همانند یاهو مسنجر و گوگل تاک که بیشتر از سایر مسنجرها در میان کاربران ایرانی مورد استفاده قرار می گیرند، متن گفتگوی دو نفر به صورت متن ساده، رد و بدل می شود. این مساله یک حفره امنیتی بزرگ برای افرادی است که به هر دلیلی نمی خواهند متن گفتگویشان توسط فرد ثالثی قابل رویت باشد. به این منظور باید از راه هایی برای کد کردن متن چت، استفاده کرد.

توصیه اکید آن است که اگر کاربر جیمیل هستید، از چت جیمیل برای برقراری ارتباط فوری با دوستان و همکاران خود استفاده کنید. چرا که جیمیل به عنوان یک وب میل امن، می تواند تا حد زیادی جلوی بازخوانی متن چت، توسط افراد غیر مجاز را بگیرد.

نرم افزارهای پیام رسان امن
جهت افزایش ضریب امنیتی در چت، استفاده از نرم افزارهای پیام رسان خاصی که قابلیت تجهیز به پلاگین های امنیتی را دارند، توصیه می شود. به این منظور، کاربران ویندوز و لینوکس می توانند از نرم افزار پیجین (Pidgin) استفاده نمایند.

پیجین، نرم افزاری بازمتن و رایگان است که قابل استفاده کاربران مسنجرهای مختلف است. کاربران AIM، IRC، ICQ، Yahoo!، MSN، Google Talk و بسیاری شبکه های دیگر، می توانند به جای لاگین کردن در تک تک نرم افزارهای پیام رسان خود، به طور همزمان با چندین اکانت در پیجین لاگین کنند.

کاربران مک نیز می توانند نرم افزار آدیوم (Adium) را برای این منظور به کار گیرند، چرا که این نرم افزار نیز همانند پیجین، مسنجرهای مختلف را پشتیبانی می کند.

پلاگین های امنیتی
استفاده از پلاگین های امنیتی جهت حفاظت از متن گفتگو، نکته اصلی این بحث است. OTR یا off-the-record یک پلاگین اختصاصی برای تضمین امنیت چت است. کاربران پیجین باید این پلاگین را دانلود و نصب نمایند.

کاربران آدیوم نیازی به نصب آن ندارند و این پلاگین به صورت پیش فرض بر روی مسنجر آنها نصب است. همچنین کاربرانی که از چت جیمیل برای برقراری ارتباطات فوری استفاده می کنند نیز می توانند از قسمت بالا پنجره چت و در قسمت Actions گزینه Go off the record را انتخاب کنند.

وظیفه OTR
این پلاگین در نرم افزار پیجین اعمال رمزگذاری، شناسایی، کدبندی و امنیت برای کلید امنیتی را داراست. در آدیوم و چت جیمیل نیز عملیات رمز گذاری و غیر قابل ذخیره کردن متن ایمیل توسط این پلاگین انجام می شود. استفاده از OTR مستلزم این است که نرم افزار پیام رسان دو طرف مجهز به این پلاگین باشد.

نکاتی در خصوص امنیت در چت

* اطلاعات فردی خود را بروز ندهید. به هنگام ورود اطلاعات در قسمت «نام» در تنظیمات آی دی، اطلاعات فردی و خاص را وارد نکنید. این اطلاعات از نام و نام خانوادگی تا اطلاعات مربوط به تماس و شماره کارت اعتباری شما را شامل می شود.
* با افرادی که در لیست دوستان شما نیستند، به چت و گفتگو نپردازید. در صورتی که کسی را نمی شناسید تا حد امکان از چت کردن با او اجتناب نمایید.
* بر روی لینک های اسپم که در چت باکس نمایان می شوند، کلیک نکنید. شناسایی این لینک ها زیاد سخت نیست. اکثر آنها شامل آدرس های بی معنی و یا تبلیغاتی هستند.
* تا حد امکان از به اشتراک گذاری فایل ها در محیط چت خودداری کنید. این اطلاعات در بسیاری از نرم افزارهای چت به صورت پوینت تو پوینت (P2P) منتقل می شوند و هیچ نظارتی بر آنها وجود ندارد. در این صورت اگر طرف مقابل شما به عمد یا سهوا فایل مخربی را برای شما ارسال کند، ممکن است برای کامپیوتر و حتی اطلاعات شما مضر و خطرناک باشد.
* در صورتی که احساس کردید فردی قصد صدمه زدن به شما را دارد آن را نادیده گرفته یا بلاک کنید. در مواقع لزوم در انجام این کار شک نکنید چرا که ممکن است بعدا به خاطر این شک و تردید، با ضررهای جبران ناپذیری همچون از دست دادن حساب کاربریتان مواجه شوید.
* از نسخه های قدیمی مسنجرها استفاده نکنید. بسیاری از افراد به خاطر قابلیت ها و نرم افزارهای جانبی که بر روی مسنجرشان نصب می کنند از به روز رسانی مسنجرشان طفره می روند، اما باید متذکر شد که این نسخه ها ممکن است حفره های امنیتی ای را شامل شوند که استفاده از آنها می تواند اطلاعات شما را در معرض خطر قرار دهد.
* پلاگین های اضافی را از منابع نامعتبر دانلود نکرده و بر روی مسنجر خود نصب ننمایید.
* پس از اتمام کار با مسنجر حتما Log out یا Sign out نمایید. به یاد داشته باشید که بستن پنجره اصلی مسنجری که استفاده می کنید، عمل خروج را انجام نمی دهد.
* امنیت فیزیکی و شناسایی فرد مقابل در چت: هنگام چت کردن با دوستان و یا همکاران خود، استفاده از پیجین، آدیوم و چت جیمیل، برای امنیت در چت، ضروری است؛ اما باید توجه داشت که آیا فردی در حال نگاه کردن به مانیتور ما یا دوستانمان نیست؟ آیا فردی که با او مشغول گفتگو هستیم واقعا همان دوستمان است؟ این نکات به اندازه رعایت نکات نرم افزاری و امنیت دیجیتال اهمیت دارند. پس لازم است قبل از شروع گفتگو، از این موارد مطمئن شوید. قابلیت شناسایی در پلاگین OTR و در نرم افزار پیجین، در این زمینه به شما کمک می کند. همچنین می توانید با استفاده از سایر راه های ارتباطی (تلفن و موبایل)، از این مساله مطمئن شوید.

آموزش امنیت در وب:قسمت چهارم:امنیت در کامپیوترهای عمومی و سفر

حالا وقت اش است سراغ زمانی برویم که در خانه نیستید. در این وضعیت دو حالت متفاوت وجود دارد؛ حالت اول وقتی است که شما با لپ تاپ شخصی تان بیرون می روید و مشغول استفاده از آن در مکان هایی به جز خانه هستید. مثلا در یک کافی شاپ به اینترنت عمومی متصل شده اید و مشغول وبگردی هستید. در این وضعیت شما از کامپیوتر شخصی خودتان استفاده می کنید اما به یک شبکه عمومی متصل هستید. در این حالت باید نکات مهمی برای حفظ امنیت رعایت کنید و ضمنا مراقبت امنیت سخت افزاری لپ تاپ تان هم باشید.

در حالت دوم ممکن است بخواهید از یک کامپیوتر دیگر استفاده کنید. مثلا در یک کافی نت هستید یا در کتابخانه دانشگاه و مدرسه از کامپیوتر عمومی استفاده می کنید یا به خانه دوستتان رفته اید و مشغول استفاده از کامپیوترش هستید.

توجه کنید هر کامپیوتری که مال شخص خودتان نباشد و کس دیگری هم به آن دسترسی دارد را کامپیوتر عمومی تلقی می کنیم. بنابراین حتی اگر از کامپیوتر خواهرتان هم در خانه استفاده می کنید باید آن را یک سیستم ناشناس و خطرناک تلقی کنید.

عجله نکنید! در مورد همه این موارد به کمک این درس، نکات مفیدی خواهید آموخت.

حالت اول: وقتی با لپ تاپ/ موبایل خودم از اینترنت در اماکن عمومی استفاده می کنم.
در این حالت نسبت به وضعیت دوم کمی امنیت بیشتری دارید. اما دقت کنید که گفتیم فقط کمی! اتفاقا وقتی از لپ تاپ شخصی استفاده می کنیم احساس امنیت کاذبی داریم که گاهی اوقات به ضررمان تمام می شود. وقتی به اینترنت یا یک شبکه محلی متصل هستید اطلاعات از لپ تاپ خارج شده و در مسیر تا رسیدن به مقصد از کامپیوترهای مختلفی عبور می کند. فرقی نمی کند از طریق سیم به اینترنت متصل بشوید یا بی سیم. در هر دو صورت این ریسک وجود دارد که اطلاعات ارسالی و دریافتی در راه توسط افرادی به سرقت برود. تصور کنید که رمزهای عبور شما و متن هایی که می نویسد توسط فرد دیگری در راه خوانده شود. هر چقدر هم که لپ تاپ شما امن باشد در مسیر نمی توانید اطمینان داشته باشید که امنیت اطلاعات منتقل شده تامین است یا نه.

امنیت در مسیر انتقال اطلاعات
اطلاعات از لپ تاپ تا رسیدن به مقصد به دو صورت منتقل می شوند:

* متن ساده
* رمزنگاری شده

وقتی اطلاعات به صورت متنی منتقل می شوند، هر کسی که در مسیر آنها را بخواند می تواند از محتوای آنها اطلاع پیدا کند و این اطلاعات شامل آی پی شما هم می شود. بنابراین باید توجه کنید که چه چیزی را دریافت و ارسال می کنید. وقتی از حالت رمزنگاری استفاده می کنید اطلاعات در مسیر قابل خواندن نیست. البته تصور نکنید که به هیچ عنوان قابل خواندن نیستند؛ بسته به قدرت و روش رمزنگاری که استفاده می شود می توان بر روی امنیت ارتباط حساب کرد.

خواندن اطلاعات در شبکه های بی سیم کار آسانی است. هر کسی می تواند در یک شبکه اینترنت بی سیم عمومی با یک نرم افزار، اطلاعات رد و بدل شده توسط دیگران را دریافت و ذخیره کند! بنابراین ممکن است کسی که در کافی شاپ پشت میز آن طرفی با لپ تاپش نشسته، مشغول ذخیره کردن اطلاعات شما باشد.

هنگام استفاده از اینترنت اطلاعاتی که به صورت آدرس HTTPS و رمزنگاری SSL منتقل می شوند در مسیر قابل خواندن نیستند. در آدرس سایت ها به S آخر در HTTPS توجه کنید. وجود آن نشانگر استفاده از رمزنگاری در انتقال اطلاعات است. در این مورد در یکی از درس های این دوره بیشتر صحبت شده است.

سایت هایی که اطلاعات مهمی را رد و بدل می کنند، معمولا از این روش برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند. برای مثال وقتی وارد اکانت جیمیل می شوید، می بینید که فرم ورود و صفحات ایمیل با آدرس https آغاز شده اند. اما یاهو فقط برای فرم ورود به ایمیل از این روش استفاده می کند و بعد از ورود به ایمیل بقیه صفحات به صورت متن ساده منتقل می شوند. بنابراین یک هکر در شبکه عمومی رمز عبور یاهوی شما را نمی بیند. اما ایمیل هایی که باز می کنید برایش قابل مشاهده است.

بسیاری از سایت ها هم حتی هنگام ورود از این روش استفاده نمی کنند. بنابراین وقتی به یک شبکه بی سیم عمومی متصل هستید و وارد اکانت تان در یک فروم می شوید باید روی این ریسک حساب کنید که یک نفر نام کاربری و رمز عبورتان را سرقت کند.

راه حل این است که از ورود به اکانت هایی که از روش امن برای لاگین استفاده نمی کنند خودداری کنید. هر چند راه دیگری هم وجود دارد. در صورتی که یک اکانت VPN داشته باشید که سیستم رمزنگاری مناسبی داشته باشد می توانید با خیال راحت تری از این اینترنت استفاده کنید. VPN یک تونل رمزنگاری شده بین شما و کامپیوتر سرور خودش ایجاد می کند و تمام اطلاعات رد و بدل شده در مسیر به صورت رمزنگاری منتقل می شوند. البته همانطور که گفتیم صرف داشتن یک VPN به معنای امنیت اطلاعات منتقله نیست و باید پروتکل رمزنگاری محکمی برای این ارتباط تعیین شده باشد.

فایروال، فایروال، فایروال
در این دوره با دیوار آتش آشنا می شوید. اما اهمیت داشتن یک فایروال روشن و فعال هنگامی که در یک شبکه عمومی هستید چند برابر می شود. حتما بررسی کنید که در چنین حالتی فایروال لپ تاپ روشن و فعال باشد. این احتمال وجود دارد که به هر دلیلی قبلا آن را غیرفعال کرده باشید و حالا آن را فراموش کرده باشید. چک کردن روشن بودن آن ضرری ندارد.

به اشتراک گذاری فایل و پرینتر را غیرفعال کنید
ممکن است در شبکه خانگی یا محل کار از امکان به اشتراک گذاری فایل و پرینتر استفاده کنید. اما روشن بودن این امکان وقتی به یک شبکه ناشناس متصل هستید به معنی این است که اطلاعات مهم خودتان را دو دستی به دیگران تقدیم کرده اید. این مهم ترین موردی است که کاربران معمولی آن را فراموش می کنند و بعدها افسوس اش را می خورند.

برای خاموش کردن اش در ویندوز اکس پی به بخش My Computer بروید. از منوی Tools در نوار بالا قست Folder Options را انتخاب کنید. یک پنجره جدید باز خواهد شد. حالا بر روی برگه‌ی View کلیک کنید و در لیست پایین گزینه Use Simple File Sharing را غیرفعال کنید. تمام شد! دوباره برای فعال کردن امکان به اشتراک گذاری فایل ها می توانید همین مسیر را بروید و گزینه را فعال کنید.

به روز بودن سیستم عامل
این هم از مواردی است که در درس امنیت سیستم عامل به آن پرداخته شده است. اینجا فقط تاکید می کنیم که به روز نبودن سیستم عامل با آخرین آپدیت ها به معنی ریسک بالای آلودگی با بدافزارها است و معمولا در شبکه های عمومی خیلی بیشتر از شبکه خانگی بدافزار پیدا می شود.

فعال کردن امکان خصوصی سازی فایل ها در ویندوز
سیستم عامل ویندوز امکانی دارد که آن را Private Folder می نامد. با فعال کردن آن، امکان دسترسی هکرها به فایل هایتان کمتر می شود. برای فعال کردن اش در ویندوز اکس پی به درایوی بروید که سیستم عامل ویندوز روی آن نصب شده است که معمولا درایو C است.

وارد پوشه Documents and Settings بشوید و بر روی پوشه ای که هم اسم نام کاربری شما است دوبار کلیک کنید. حالا روی هر پوشه ای که می خواهید راست کلیک کنید و گزینه Properties را انتخاب کنید. در برگه Sharing گزینه Make This Folder Private so that only I have access to it را فعال کنید و تنظیمات را ذخیره کنید.

مراقب اینترنت های مجانی باشید
در کافی شاپ ها یا فرودگاه اغلب اینترنت بی سیم رایگان وجود دارد، اما وقتی به دنبال اینترنت مجانی می گردید احتمالا چندین گزینه برای اینترنت مجانی پیدا می کنید. به این نکته توجه کنید که یک هکر ممکن است با لپ تاپ اش یک شبکه بی سیم با نام مشابه اینترنت مجانی فرودگاه ایجاد کند تا شما به اشتباه به کامپیوتر او متصل شوید! چیزی که اسمش را ظرف عسل می گذارند تا به دام بیافتید.

تصور کنید در فرودگاه هستید و دو شبکه بی سیم با اسم تقریبا مشابه پیدا می کنید. هر دو به نظر می رسد که اینترنت رایگان فرودگاه هستند. اما در واقع یکی از آنها یک شبکه جعلی است که توسط لپ تاپ یک هکر برپا شده تا شما را فریب بدهد. قبلا از متصل شدن به یک شبکه بی سیم مراقب باشید که از حول حلیم در دیگ نیافتید.

حالت دوم: امنیت در کامپیوترهای عمومی
وقتی لپ تاپ ندارید باید با دست خالی به جنگ بروید. اما نه شما آنقدرها هم بی دفاع نیستید. این ها ابزارهای شما در این وضعیت هستند:

حافظه فلش/ فلش مموری
یکی از چیزهایی که همیشه باید همراهتان باشد فلش مموری است. آن هم نه یکی بلکه دو تا! برای اینکه اگر اولی را گم کردید از دومی به عنوان پشتیبان استفاده کنید. در سفر می توانید یکی را به گردن بیاندازید و دومی را در یک جای امن نگه دارید. همان جایی که پول ها را مخفی می کنید! یک کپی کامل از اطلاعات اولی باید روی فلش مموری پشتیبان وجود داشته باشد.

اما اگر فلش مموری به سرقت رفت چه کنیم؟ آن گاه اطلاعات با ارزش ما از دست می رود. به همین خاطر هیچ گاه نباید اطلاعات مهم را بدون رمزنگاری مناسب روی فلش نگه داری کنید. انواعی از فلش مموری ها در بازار فروخته می شوند که اطلاعات را به صورت رمزنگاری روی خودشان نگه داری می کنند و برای دسترسی به اطلاعات روی آنها نیاز به وارد کردن پسورد است. اگر یکی از آنها را داشته باشید، خیالتان در صورت گم شدن فلش تا حد زیادی راحت خواهد بود. اما اگر یک فلش معمولی هم دارید، می توانید با استفاده از نرم افزار true crypt که در این دوره هم با آن آشنا می شوید اطلاعات روی فلش را رمزنگاری کنید. البته برای استفاده از این نرم افزار روی یک کامپیوتر دیگر نیاز است که دسترسی Admin به سیستم عامل داشته باشید، بنابراین همیشه نمی توانید از آن استفاده کنید و بهترین حالت داشتن یک فلش مموری است که خودش امکان رمزنگاری را دارد.

نرم افزارهای پرتابل
تعدادی از نرم افزارهای کاربردی و پر استفاده دارای نسخه به خصوصی هستند که برای استفاده از آن ها نیازی به نصب نرم افزار بر روی سیستم عامل نیست. عدم نیاز این برنامه ها به نصب، باعث می شود که این گونه نرم افزارها را بتوان روی حافظه فلش قرار داد و همراه خود این طرف و آن طرف برد. به همین دلیل نام آن ها را نرم افزارهای پرتابل (قابل حمل) گذاشته اند. فقط لازم است که پوشه نرم افزار پرتابل را روی حافظه فلش قرار دهید. بعد از آن، بر روی تمام کامپیوترهایی که از سیستم عامل مشابهی استفاده می کنند می توانید از روی حافظه فلش و بدون نیاز به نصب، نرم افزار را اجرا و از آن استفاده کنید. استفاده از نرم افزارهای پرتابل مانند مرورگر پرتابل سبب می شود که ردپای سایت های بازدید شده، بر روی «حافظه فلش» ثبت شود. با بردن حافظه فلش، رد پای خود را هم به همراه خواهید برد. حتی اگر جزو کسانی هستید که لپ تاپ خود را همه جا به همراه می برید، با مواردی رو به رو می شوید که امکان استفاده از لپ تاپ برای اتصال به اینترنت را ندارید و تنها راه نجات شما برای استفاده امن از اینترنت، نرم افزارهای پرتابل است. بنابراین باید همیشه یک مجموعه خوب و بدرد بخور از نرم افزارهای پرتابل را همراه و بر روی فلش مموری خود داشته باشید.

تهیه آن هم کار آسانی است. سایت Portable Apps.com مجموعه کامل و رایگانی از نرم افزارهای پرتابل را در اختیار شما قرار می دهد. کافی است یکی از بسته هایش را دانلود کنید تا بیشتر نرم افزارهای پرتابل مورد نیاز را یکجا بر روی فلش مموری خود داشته باشید.

نرم افزار مدیریت رمزهای عبور پرتابل
در این دوره در درسی مجزا با این نرم افزارها آشنا می شوید. داشتن یکی از این نرم افزارها هنگام سفر یکی از مهم ترین موارد محسوب می شود. نسخه پرتابل Keepass می تواند علاوه بر رمزهای عبور حاوی اسکن اطلاعات مهم مانند کپی شناسنامه، پاسپورت، اطلاعات پزشکی و گواهینامه شما باشد تا در صورت نیاز بتوانید حداقل یک نسخه دیجیتالی امن از آنها به همراه داشته باشید. اگر هم از LastPass استفاده می کنید، می توانید آن را بر روی فایرفاکس پرتابل فلش مموری نصب کنید. برتری Keepass در امکان نگه داری فایل ها به صورت رمزنگاری شده است. کاری که TrueCrypt هم برایتان انجام می دهد، اما برای دسترسی به اطلاعات بر روی KeePass دیگر نیاز به دسترسی Admin نیست، بنابراین همه جا قابل استفاده است.

کی پس پرتابل را دانلود کنید...

چت و تلفن امن
نسخه پرتابل اسکایپ یکی از روش های مناسب برای چت و تماس صوتی به صورت امن محسوب می شود. اسکایپ اطلاعات را به صورت رمزنگاری منتقل می کند، بنابراین خیالتان در این مورد راحت خواهد بود. البته فراموش نکنید که حتی بر روی نسخه‌ی پرتابل اسکایپ هم گزینه‌ی به یاد داشتن رمز عبور و نام کاربری را فعال نکنید. ضمنا در بخش History نگه داشتن متن چت ها و سابقه تماس ها را غیر فعال کنید. اسکایپ و نسخه پرتابل اش را فقط از مکان های معتبر دانلود کنید، چرا که نسخه های جعلی از آن وجود دارد که برای جاسوسی کردن تماس ها ساخته شده! می توانید اسکایپ پرتابل را از اینجا دانلود کنید.

مخفی کردن هویت
در صورتی که بخواهید هویت خودتان را در یک کامپیوتر عمومی مخفی کنید می توانید از نسخه پرتابل نرم افزار Tor استفاده کنید. این نرم افزار با تغییر آی پی شما سبب مخفی شدن هویت می شود و در واقع یک نرم افزار برای حفظ حریم خصوصی است. البته فراموش نکنید که این نرم افزار اطلاعات منتقل شده را در مسیر رمزنگاری نمی کند و فقط کار تغییر آی پی را برای شما انجام می دهد.

سی دی Live لینوکس
گاهی اوقات این امکان را دارید که از سیستم عاملی که روی کامپیوتر کافی نت نصب شده استفاده نکنید و به جای آن سیستم عامل امن خودتان را داشته باشید. ممکن است ویندوز نصب شده بر روی کامپیوتر کافی نت به انواع جاسوس افزارها و دیگر نرم افزارهای مخرب آلوده باشد. اگر همیشه یک دیسک زنده لینوکس به همراه داشته باشید خیالتان راحت تر خواهد بود. دیسک زنده در واقع یک سیستم عامل کوچک است که از روی یک سی دی یا دی وی دی اجرا می شود. می توانید همیشه یک نسخه از Xubuntu Live CD را به همراه داشته باشید. این یک نسخه عالی و ساده لینوکس است که کار کردن با آن بسیار راحت است. کافی است آن را درون سی دی درایو قرار بدهید و کامپیوتر را ریستارت کنید، آن وقت کامپیوتر بر روی سیستم عامل شما بوت شده و می توانید با خیال راحت کارهای خودتان را انجام بدهید. البته ممکن است روی کامپیوتر کافی نت امکان بوت شدن از روی درایوهای دیگر را غیرفعال کرده باشند، اما اگر این گزینه را داشتید یکی از بهترین کارهایی است که می توانید انجام بدهید. اگر تا به حال با لینوکس کار نکرده اید از امتحان آن نترسید، نیاز نیست که یک خوره کامپیوتر باشید؛ با دو یا سه بار کار کردن می بینید که چقدر آسان است.

رعایت کردن تمام این موارد هنگام کار کردن با کامپیوترهای عمومی امنیت شما را تا حد زیادی بالا می برد. اما باز هم صد در صد خیالتان راحت نباشد! نرم افزارها و حتی سخت افزارهای Keylogger بسیار خطرناکی وجود دارند که اجتناب از آنها بسیار مشکل است، بنابراین وقتی از یک کامپیوتر عمومی استفاده می کنید با وجود تمام این مراقبت ها سراغ انجام هر کاری نروید و بهتر از وارد شدن به اکانت های بسیار حساس خود مانند حساب های بانکی و... خودداری کنید.

نکات امنیتی سخت افزاری در سفر

تا اینجا در مورد امنیت نرم افزاری در سفر صحبت کردیم، اما بقیه داستان شامل امنیت سخت افزاری می شود. پس این نکات مهم را هم از دست ندهید:

* اگر از لپ تاپ استفاده می کنید آن را همیشه به همراه داشته باشید. حتی اگر فکر می کنید که چند لحظه دیگر بر می گردید هرگز لپ تاپ را تنها جایی رها نکنید. رها کردن لپ تاپ در مکان های عمومی مانند کتابخانه و کافی شاپ ها یک دعوت برای دسترسی به اطلاعات یا نصب نرم افزارهای جاسوسی است.
* وقتی به لپ تاپ تان نیاز ندارید، خاموش اش کنید. در این صورت هم احتمال نفوذ به آن کمتر خواهد بود و هم باتری آن دیرتر تمام می شود.
* از کیف های لپ تاپ تابلو استفاده نکنید. بعضی کیف های لپ تاپ به شدت نشان می دهند که آهای مردم درون این کیف یک لپ تاپ است! بیایید مرا بدزدید! این کیف ها می تواند هدف مناسبی برای سارقان باشد. به جای آن می توانید از یک کیف متفاوت یا یک کوله پشتی استفاده کنید.
* کامپیوتر را بر روی پای خودتان قرار بدهید نه کنارتان یا بالای سرتان. سارقین به راحتی آن را از کنارتان بلند می کنند بدون اینکه متوجه شوید. ممکن است فردی دیگر کیف را اشتباهی بردارد. به خصوص در هنگام شلوغی، استرس و فشار جمعیت.
* لپ تاپ را درون چمدان با بقیه بار و وسایل قرار ندهید. ممکن است در حمل و نقل آن توجه کافی به کار برده نشود و به کامپیوتر شما آسیب برسد. اگر مجبور به این کار هستید آن را در کیسه های حباب دار محافظ بپیچید.
* هنگام سفر لپ تاپ را به طور کامل خاموش کنید و آن را بر روی حالت Stand By یا Hibernate قرار ندهید.
* از رمزهای عبورتان محافظت کنید. آنها را جایی ننویسید. دقت کنید هنگام تایپ ممکن است کسی از روی دست شما نگاه کند؛ این یکی از معمول ترین روش ها برای سرقت رمز عبور است! هیچ رمز عبوری را درون کیف لپ تاپ قرار ندهید.
* شما باید قبل از سفر به فکر این باشید که اگر بلایی سر کامپیوترتان آمد از قبل پیش بینی های لازم را انجام داده باشید. از اطلاعات خود پشتیبان بگیرید. اغلب افراد حال و حوصله پشتیبان گیری از اطلاعات را ندارند. اما سفر یک ریسک بزرگ است، بنابراین قبل از سفر وقت بگذارید و از اطلاعات تان پشتیبان گیری کنید. پشتیبان ها را به همراه نبرید. همیشه به این فکر کنید که ممکن است اطلاعات مهم را در سفر بر اثر یک حادثه از دست بدهید.
* نام، مدل و شماره سریال لپ تاپ تان را یادداشت کنید و در جای امنی نگه داری کنید تا اگر لپ تاپ شما به سرقت رفت و پیدا شد براساس آن بتوانید کامپیوتر خودتان را شناسایی کنید.
* سارقان معمولا سعی می کنند که شکل ظاهری لپ تاپ ها را تغییر دهند تا قابل شناسایی نباشند. اگر بر روی کامپیوترتان علامت شناسایی ویژه ای تعبیه کنید که فقط خودتان از آن مطلع باشید از طریق آن می توانید لپ تاپ کشف شده را شناسایی کنید. همانطور که لپ تاپ ها زیادتر شده اند، آمار سرقت آنها نیز بیشتر شده است. مراقب باشید که کامپیوتر و از آن مهم تر اطلاعات خودتان را به خاطر سهل انگاری از دست ندهید. فراموش نکنید ۹۷ درصد لپ تاپ های سرقت شده هیچ وقت پیدا نمی شوند، بنابراین اگر لپ تاپ تان را از دست بدهید احتمالا باید با آن خداحافظی کنید. همیشه به منطق خودتان احترام بگذارید، وضعیت را تحلیل کنید و براساس آن تصمیم درست را بگیرد.

آموزش امنیت در وب:قسمت 5:آشنایی با مهمترین تهدیدهای امنیتی

پیش از هر کاری لازم است اطمینان یابید کامپیوترتان در برابر هکرها (Hackers) آسیب پذیر نیست و یا توسط نرم افزارهای مخرب (مانند ویروس ها یا برنامه های جاسوسی) که به مالور (Malware) مشهورند، تصرف نشده است. در غیر این صورت، درباره میزان تاثیر اقدامات پیشگیرانه نمی توان هیچ گونه تضمینی داد. خلاصه اینکه، وقتی آقای دزد در زیرزمین خانه مخفی شده، قفل کردن در خانه چندان فایده ای ندارد. بسیاری از کاربران تصور می کنند که همه خطرات در ویروس ها خلاصه شده است، اما ویروس ها فقط بخشی از دنیای بدافزارها را تشکیل می دهند. در این درس به معرفی مالورها می پردازیم، چرا که تا وقتی خطرات را نشناسید، نمی توانید به مقابله با آنها بروید.

مالور یا بدافزار
واژه مالور کوتاه شده ی نرم افزار مخرب (Malicious Software) است. این واژه اصطلاحی عمومی برای توصیف تمام ویروس ها، کرم ها، اسپای‌ورها (Spyware)، ادورها (Adware)، تروجان ها و ... و تقریبا هر چیزی که به طور خاص برای صدمه به کامپیوتر و یا سرقت اطلاعات طراحی شده، می باشد. در این درس با هر کدام از آنها و توانایی هایشان به صورت مختصر آشنا می شوید.

آسیب های مالورها
اکثر مالورها از کامپیوترها به عنوان محلی برای عبور استفاده می کنند. آنها معمولا بدون اینکه آسیبی برسانند از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر منتقل می شوند. اما یک مالور خطرناک می تواند به اطلاعات کامپیوتر شما آسیب برساند. این موضوع شامل اطلاعات کول دیسک و هاردهای اکسترنال نیز می شود. همچنین مالورها می توانند کنترل کامپیوتر شما را در دست گرفته و از آن برای حمله به دیگر افراد استفاده کنند. خوشبختانه ابزارهای آنتی مالور (Anti Malware) زیادی برای حفاظت از شما و افراد مرتبط با شما وجود دارد. در زیر به انواع مالورها می پردازیم.

ویروس ها گویی با خراب کردن فایل ها، می خواهند انتقام بگیرند
واژه ویروس های کامپیوتری اغلب به جای مالور استفاده می شود، هر چند در واقع این دو واژه به یک معنی نیستند. در دقیق ترین معنی، ویروس برنامه ای است که مدام تکثیر شده و کامپیوتر را با گسترش خود از یک فایل به فایل دیگر آلوده می کند؛ سپس وقتی فایل ها از یک کامپیوتر به دیگری کپی شده و بین دو یا چند کامپیوتر به اشتراک گذاشته می شوند، از کامپیوتر آلوده به دیگران منتقل می شود و این روند همچنان ادامه پیدا می کند.

اکثر ویروس ها خود را به فایل های اجرایی متصل می کنند، اما برخی می توانند به فایل های ذخیره اطلاعات بوت، اسکریپت فایل های اتوران (autorun)، فایل های آفیس و... متصل شوند. بسیاری از ویروس ها برای کند کردن و در نهایت غیر قابل استفاده شدن کامپیوتر طراحی شده اند. آنها به سادگی فایل های شما را خراب می کنند. نقطه نظر کلی این است: «ویروس ها برای خراب کردن و از بین بردن اطلاعات طراحی شده اند».

شما می توانید با استفاده از نرم افزارهای آنتی ویروس که همیشه آخرین آپدیت (Update) آنها را انجام داده اید و اجتناب از باز کردن فایل های مشکوک در ایمیل و مکان های دیگر، تا حد زیادی از حملات ویروس ها در امان بمانید. سعی کنید به پسوند فایل ها توجه ویژه ای داشته باشید. مثلا اگر فایلی قرار است mp3 باشد و پسوند آن به شکل mp3.exe است، به احتمال بسیار زیاد شما با یک ویروس سروکار دارید! در این درس قرار است ابتدا با مهمترین تهدیدها آشنا شوید. در درس های بعدی با ابزارهای مناسب برای حذف آنها آشنا می شوید.

کرم ها از طریق شبکه، سیستم ها را آلوده می سازند
کرم های کامپیوتری (Computer Worms) گروهی از مالورها هستند که از شبکه برای ارسال نسخه های خود به کامپیوترهای شخصی دیگر استفاده می کنند. معمولا این کار با استفاده از یک حفره امنیتی برای انتقال از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر انجام می گردد، که اغلب به طور خودکار و بدون دخالت کاربر اتفاق می افتد. از آنجا که کرم ها معمولا از شبکه ها برای گسترش استفاده می کنند و هر کامپیوتری را در مسیر خود آلوده می کنند، از آنها به عنوان شایع ترین نوع مالورها یاد می شود. اگر چه هنوز بسیاری از کاربران به اشتباه از آنها به عنوان ویروس یاد می کنند.

نکته: به مالوری که تحت شبکه کار کند، Botnet یا ربات شبکه نیز می گویند.

کرم ها با ویروس ها تفاوت دارند. ویروس ها با اتصال به برنامه های دیگر منتقل و تکثیر می شوند. به عبارت دیگر تا زمانی که با کامپیوتر آلوده به ویروس کار نکنید، ویروس گسترش بیشتر نخواهد یافت. اما کرم ها بی نیاز از برنامه های دیگر می توانند خودشان را به طور مرتب در کامپیوتر میزبان یا دیگر کامپیوترهای مرتبط کپی کنند و جابجا شوند.

یکی از معروف ترین کرم ها عبارت است از کرم ILOVEYOU که به صورت ضمیمه ایمیل منتقل می شد. این کرم به شرکت های تجاری بیش از 5.5 میلیارد دلار خسارت وارد کرد. Code Red کرم معروف دیگری است که 359000 وب سایت را آلوده کرد و برای یک دوره کوتاه، سرعت جهانی اینترنت را کم کرد! مورد معروف بعد Blaster نام داشت، این کرم باعث راه اندازی مجدد کامپیوتر به طور مکرر می شد

از آنجا که کرم ها معمولا از آسیب پذیری شبکه سوء استفاده می کنند، راه جلوگیری از حملات شان فعال و قفل کردن فایروال است. البته در مورد کرم هایی که قبلا وارد سیستم شده اند، نیاز به یک آنتی ویروس نیز خواهید داشت.

اسب های تروجان، یک در پشتی درون سیستم شما
اسب های تروجان (Trojan Horses) برنامه هایی هستند که در ظاهر در حال انجام کار بی ضرری هستند، اما در خفا دارای کدهای مخربی اند که کار دیگری انجام می دهند. در بسیاری از موارد، تروجان ها یک در پشتی (Back Door) روی کامپیوتر طعمه قرار می دهند که اجازه کنترل از راه دور کامپیوتر آلوده را به سازنده شان می دهد. یک کامپیوتر آلوده معمولا به صورت مستقیم یا به عنوان عضوی از شبکه آلوده مورد سوء استفاده قرار می گیرد. تفاوت عمده بین ویروس و کرم با تروجان این است که تروجان خود را تکثیر نمی کند. همچنین تروجان توسط کاربر به شکل ناآگاه نصب می شود.

نکته: در پشتی به یک نقص در سیستم عامل یا نرم افزارهایش گفته می شود که حکم یک راه ورودی مخفی برای هکر را دارد.

هنگامی که کامپیوتر شما به تروجان آلوده شد، طراح تروجان می تواند از آن برای هر هدف بدی استفاده کند، مانند حملات (DoS=Denial of Service) به یک وب سایت، استفاده از پراکسی سرور برای مخفی کردن حملات و یا حتی بدتر، برای ارسال ده ها اسپم (هرزنامه). حفاظت در مقابل حملات تروجان ها، همانند روش حفاظت در مقابل ویروس ها است:

* مطمئن شوید، برنامه آنتی ویروس شما به روز (آپدیت) شده است.
* هیچ گاه فایل پیوست (Attachment) مشکوک در ایمیل را باز نکنید.
* قبل از اینکه فایل های کرک را برای برنامه ای مثل فتوشاپ دانلود و نصب کنید، به عواقب احتمالی اش خوب فکر کنید. چون اصولا فایل های کرک مکانی ایده آل و مورد علاقه تروجان نویسان برای مخفی کردن تروجان است. بنابراین بهترین راه این است که از نرم افزارهای قفل شکسته استفاده نکنید. اغلب اوقات جایگزین های رایگان و مناسبی برای انجام کارها پیدا می شود.

اسپم (Spam)
اسپم به هر پیامی با اهداف بد یا تبلیغاتی گفته می شود که بدون درخواست شما به دستتان رسیده است. نوع ایمیلی آن (Email Spam- هرزنامه) می باشد که به ایمیلی با اهداف بد (حاوی مالور یا تبلیغاتی) گفته می شود.

اسپای ورها، دزد اطلاعات شما هستند
جاسوس افزار (Spyware) عبارت است از هر نرم افزار نصب شده بر روی کامپیوتر، که اطلاعات را بدون اطلاع شما جمع آوری کرده و به سازنده خود بفرستد. سازنده برنامه از اطلاعات شخصی شما، برای مقاصد سوء خود استفاده می کند. ممکن است این جاسوسی به شکل (keylogging یا جاسوسی صفحه کلید) برای کشف و استفاده از پسورد، تماشای نتایج جستجو، تغییر صفحه خانگی و موتور جستجوی مرورگر شما، اضافه کردن نوار ابزار مضر یا ناخواسته به مرورگر و یا سرقت شماره کارت اعتباری شما باشد.

به نرم افزاری که عمل keylogging را انجام دهد، کی‌لاگر (Keylogger) گفته می شود. این نرم افزار تمام کلیدهایی که در صفحه کلید می زنید، به ترتیب ذخیره و برای سازنده خود می فرستد. از آنجا که اسپای ورها عمدتا به منظور کسب درآمد از جیب شما طراحی شده اند، معمولا نیازی به خرابکاری در کامپیوتر ندارند، به همین دلیل بسیاری از کاربران از وجود آنها اطلاع ندارند، فقط ممکن است سرعت سیستم را پایین بیاورند. بنابراین به کاهش سرعت کامپیوترتان حساس باشید.

ادورها، تبلیغات بازرگانی ناخواسته ی دنیای کامپیوتر
تبلیغ افزار (Adware) مالوری است که به نمایش اجباری تبلیغات در کامپیوتر می پردازد. در نگاه اول ممکن است فکر کنید نمایش تبلیغات برای کامپیوترتان ضرری ندارد، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که یک ادور علاوه بر نمایش تبلیغ به فعالیت های مخفی و مضر دیگری نیز مشغول باشد. در ضمن این احتمال وجود دارد، ادور با ورود خود راه را برای دیگر مالورها باز کند، ضمن اینکه آنها پهنای باند اینترنت شما را هم مصرف می کنند.

برای محافظت در برابر اسپای ورها و ادورها نیاز به نصب یک آنتی اسپای ور دارید. متاسفانه اکثر افراد فکر می کنند همه آنتی ویروس ها قابلیت شناسایی اسپای ورها و ادورها را دارند، در حالی که چنین نیست. شما باید از فروشنده بپرسید تا مطمئن شوید آنتی ویروس شما آنتی اسپای ور نیز هست یا خیر؟ در درس آشنایی با نرم افزارهای ضدجاسوس افزار و تبلیغ افزار با این ابزارهای مقابله آشنا می شوید.

روت‌کیت ها در هسته سیستم پنهان می شوند
RootKit همان طور که از نام آن پیداست در هسته (Root) سیستم پنهان می شود. این مالورها ابتدا از نقاط ضعف سیستم استفاده کرده و خود را به هسته سیستم عامل می رسانند، سپس در آنجا پنهان شده و به اهداف مخرب خود می پردازند. حتی ممکن است از درون کد خود، یک مالور (ویروس، کرم یا...) آزاد کنند. برای پاک کردن این مالورها به آنتی ویروس نیاز دارید. معمولا پاک کردن این مالورها مشکل می باشد.

حقه بازی اینترنتی یا Spoofing چیست؟
Spoofing یا حقه بازی اینترنتی عبارت است از اینکه هر شخص، شرکت، وب سایت، و یا سرور ایمیلی، با جعل عنوان یا تغییر هویت، قصد کلاهبرداری، حقه بازی یا حتی تمسخر کاربر را داشته باشد. پرکاربردترین شیوه Spoofing در فضای اینترنت، استفاده از ایمیل و وب سایت است.

کلاهبرداری ایمیلی (Email Spoofing): عبارت است از پنهان کردن آدرس فرستنده به گونه ای که به نظر نیاید ایمیل از طرف یک ناشناس برای شما فرستاده شده است. برای مثال ایمیلی ظاهرا از طرف سایت یاهو برای شما می آید و از شما خواسته در پاسخ، برای انجام برخی امور، پسورد ایمیل خود را برایشان بفرستید.

کلاهبرداری وب سایتی (Website Spoofing): این روش به Phishing معروف است و یکی از خطرناک ترین روش های کلاهبرداری اینترنتی است. باید مراقب باشید تا گیر این حملات نیافتید. کاربر با مراجعه به یک سایت تقلبی که ظاهری مشابه یک سایت معروف دارد، بدون توجه به آدرس آن و با فرض اینکه این صفحه همان سایت مورد نظرش است، نام کاربری و پسورد خود را می نویسد. با این کار به راحتی نام کاربری و پسوردش را تقدیم کلاهبردار می کند. معمولا فرد کلاهبردار آدرس صفحه را نیز مشابه سایت اصلی انتخاب می کند، تا شما را به اشتباه بیاندازد. برای مثال اگر آدرس ورود به ایمیل یاهو به این شکل باشد:
http://login.yahoo.com

فرد کلاهبردار سعی می کند آدرسی شبیه به آن تهیه کند. برای مثال:

http://login.yahsoo.com

اگر دقیق نباشید ممکن است اطلاعات مهم تان را دو دستی تقدیم کلاهبردار بکنید.

Clickjacking یا کلیک دزدی چیست؟
کلیک جکینگ (کلیک دزدی) یک روش هوشمندانه است برای ترغیب یا مجبور کردن کاربران به کلیک کردن بر روی چیزی، بدون اینکه از محتوای آن آگاه باشند. این تکنیک به شکل های مختلفی اتفاق می افتد و ممکن است هر کاربری را فریب دهد، اما با کمی دقت می توان از آسیب های این روش در امان ماند.

برای مثال شما ایمیلی دریافت می کنید که ظاهرا لینکی به ویدئوی مهمترین خبر روز در آن وجود دارد، اما لینک در واقع صفحه فروش محصولی در سایتی غیر معتبر است. با فشار دادن کلید Play در ایمیل به جای اجرای ویدئو، شما با صفحه فروش محصول مواجه می شوید.

از Clickjacking در موارد زیر هم استفاده می شود:

* اجازه گرفتن از کاربر برای فعال کردن وب‌کم و میکروفون
* ترغیب کاربر به فعال کردن پروفایلش برای بازدید عموم
* فالوشدن در توئیتر
* داغ کردن لینک ها در شبکه های اجتماعی
* و...

راه مقابله
نکته مهمی که در بسیاری موارد به کاربر کمک می کند تا از دزدیده شدن کلیک ها و خطرات احتمالی بعدی در امان بماند، دقت در آدرس هر لینک است. حتما دقت کرده اید، اگر نشانگر موس خود را بر روی یک لینک بیاورید، قبل از اینکه کلیک کنید آدرس لینک در پایین و سمت چپ مرورگر نمایش داده می شود. با تطبیق توضیحات لینک و آدرس مربوطه، می توانید در موارد زیادی تشخیص دهید این لینک معتبر هست یا نه. البته این هم به طور کامل نمی تواند مانع کلیک جکینگ شود، اما دقت در آدرس واقعی لینک ها قبل از کلیک شدیدا توصیه می شود.

حملات اکس اس اس
Cross Site Scriptin یا به صورت خلاصه «اکس اس اس» یکی از رایج ترین حملاتی است که در حال حاضر کاربران وب را هدف گرفته است. در این نوع حمله با باز کردن یک صفحه اینترنتی، کلیک کردن روی یک لینک و یا باز کردن ایمیل، کدی به صورت مخفیانه بر روی کامپیوتر کاربر اجرا می شود که می تواند اطلاعات مهمی را از روی کامپیوتر کاربر سرقت کند.

ماهیت این حمله به گونه ای است که اغلب کاربران تصورش را هم نمی کنند که ممکن است به همین سادگی اطلاعات خودشان را از دست بدهند، به همین دلیل این نوع حمله دست کم گرفته می شود. برای مثال کاربر روی لینکی که توسط ایمیل برای او فرستاده شده کلیک می کند و یک صفحه اینترنتی را باز می کند، با انجام این کار، هکر می تواند کوکی مربوط به ایمیل کاربر را سرقت کند و از طریق آن وارد ایمیل کاربر بشود تا به اطلاعات او دسترسی پیدا کند.

این سناریو در مورد بقیه حساب های کاربری اینترنتی هم امکان پذیر است. در حملات اکس اس اس فقط با مشاهده یک صفحه اینترنتی که کدهای حمله در آن مخفی شده اند، کامپیوتر مورد حمله قرار می گیرد و کاربر هم از آن مطلع نمی شود.

زمانی که کاربر وارد یک حساب اینترنتی مانند ایمیل، حساب بانکی یا حساب های کم اهمیت تر می شود، اطلاعاتی توسط سرورهای این حساب ها روی کامپیوتر استفاده کننده ذخیره می شود. حملات اکس اس اس می توانند این اطلاعات را از روی کامپیوتر کاربر بربایند و هکر با داشتن این اطلاعات به حساب اصلی دسترسی پیدا کند.

به عنوان مثال کاربری در حال خواندن یک صفحه وب است که به کدهای مخرب آلوده است و همزمان در حساب بانکی خود هم وارد شده است. هکر می تواند با مخفی کردن یک کد در صفحه ای که توسط کاربر در حال خوانده شدن است، از ضعف سیستم بانکی استفاده کرده و وارد حساب بانکی او بشود.

یکی از بهترین روش های جلوگیری از این حملات استفاده از افزونه No Script بر روی مرورگر فایرفاکس است که در درس امنیت مرورگر با آن آشنا شدید.

آنتی ویروس های جعلی
در این روش کاربر چیزی را که به نظر یک نرم افزار آنتی ویروس رایگان واقعی می رسد، دانلود می کند. پس از نصب این برنامه و اسکن کامپیوتر، برنامه به شما خواهد گفت که کامپیوترتان آلوده به صدها نوع ویروس است. برنامه هم تنها در صورتی می تواند کامپیوتر شما را تمیز کند که شما برای نسخه کامل برنامه مقداری پول پرداخت کنید. به این مالورها، باج افزار (Scareware) نیز می گویند؛ البته نرم افزارهای Scareware چیزی بیش از یک مالور هستند. باج افزار، کامپیوتر شما را تا زمانی که به طراح برنامه پول پرداخت نکنید به گروگان نگه می دارد. در اکثر موارد، شما نمی توانید آنها را از روی کامپیوتر خود حذف کرده و یا در برخی موارد حتی از کامپیوتر استفاده کنید.

آموزش امنیت در وب:قسمت 6:آنتی ویروس ها و انتخاب آنها

تقریبا همه کاربران می دانند که روی سیستم عامل ویندوز نیاز به نصب آنتی ویروس داریم. اما چه آنتی ویروسی؟

نرم افزارهای ضد ویروس زیادی وجود دارند که می توانند کامپیوتر را در برابر ویروس ها حفظ کنند؛ لازم است در انتخاب آنتی ویروس و استفاده از آن، دقت کنیم. چرا که باید آگاه باشیم آنتی ویروسی مناسب است که بتواند علاوه بر حفاظت کامپیوتر در برابر ویروس ها، مصرف حافظه ی کمتر و قابلیت های بیشتری را نیز در اختیار ما قرار بدهد. با توجه به این توصیفات، در ادامه ی این درس به نکاتی در خصوص شناسایی نرم افزارهای ضد ویروس مناسب و قابلیت های مهمی که در اکثر آنها وجود دارد، می پردازیم.

ویروس ها اغلب باعث اختلال در عملکرد کامپیوتر می شوند و برخی نیز با هدف قرار دادن نرم افزارها یا سخت افزارهای خاصی خساراتی را نیز به بار می آورند. البته ویروس تنها یکی از نمونه های بد افزارها است. مالورها (Malwares) انواع مختلفی دارند. ویروس، کرم، تروجان، Backdoor ،Keylogger ،Spyware ،RootKit ،Adware ،ScareWare و... تعدادی از شایع ترین بد افزارهای شناخته شده هستند. در درس آشنایی با بدافزارها با انواع آنها به طور کامل تر آشنا شده اید.

خصوصیات یک نرم افزار آنتی ویروس مناسب

شناسایی هوشمندانه ویروس ها
یکی از قابلیت های اساسی یک آنتی ویروس مناسب، شناسایی ویروس ها است. بسیاری از آنتی ویروس ها، کتابخانه ای از اطلاعاتی را در مورد ویروس های مختلف در خود دارند که برای شناسایی و نابودسازی ویروس های فعلی و حتی برخی ویروس های جدید، به نرم افزار آنتی ویروس کمک می کند. یک آنتی ویروس مناسب، مجهز به موتور هوشمند شناسایی و پاک سازی ویروس های جدید است.

به روز رسانی
همه روزه بد افزارهای جدید و جدیدتری ساخته و منتشر می شوند. به روز رسانی آنتی ویروس، برای پیشگیری از بروز مشکلاتی که این بد افزارها می توانند برای ما به وجود آوردند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پس از اینکه ویروسی جدید کشف می شود، شرکت های تولید کننده آنتی ویروس ها در سریع ترین زمان ممکن، بسته های امنیتی مربوط به آن را منتشر و در اختیار کاربران قرار می دهند. آنتی ویروسی که مورد استفاده قرار می دهید، باید در فواصل زمانی کوتاه، با بسته های به روز رسانی کم حجم، آپدیت شود و امکان به روز رسانی خودکار نیز در آن وجود داشته باشد.

دانستن این نکته مهم است زیرا اگر شما آنتی ویروس دارید اما آن را به طور مرتب آپدیت نمی کنید، این کار هیچ تفاوتی با نداشتن آنتی ویروس ندارد. بنابراین یک آنتی ویروس که آپدیت نمی شود در عمل بی فایده است.

توجه: علاوه بر آنتی ویروس، به روز رسانی همه ی نرم افزارهای مورد استفاده و همچنین سیستم عامل در حفظ امنیت و حفاظت از داده ها و اطلاعات شما، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

اسکن اطلاعات ذخیره شده در هارد
توانایی پویش و جستجوی سریع همه یا قسمتی از هارد کامپیوتر (فایل ها و پوشه ها) اسکن نامیده می شود. این قابلیت از خصوصیات یک آنتی ویروس مناسب است و فاکتورهای سرعت و دقت را شامل می شود. لازم است که هر از چند گاهی تمامی هارد خود را با گزینه Full Scan که در اکثر آنتی ویروس ها وجود دارد، اسکن کنید. بدین ترتیب فایل های مخرب احتمالی که در پوشه های و حتی فایل های شما جا خوش کرده اند، شناسایی شوند. اهمیت اسکن در حفظ امنیت و حفاظت از فایل ها و پایداری ویندوز شما، بسیار زیاد است.

صندوقچه ویروس ها یا مکانی برای قرنطینه
در بسیاری از آنتی ویروس های معتبر و کاربردی، امکانی وجود دارد که با استفاده از آن می توان ویروس های شناسایی شده را در مکانی امن قرنطینه کرد. این مکان امن همان Virus Chest یا Quarantine است. تصور کنید که فایل مهمی دارید که با ویروسی ناشناخته آلوده شده است. در صورتی که آنتی ویروس تان فایل مورد نظر را ویروس تلقی کند، هنگام پاکسازی، ممکن است به خاطر ناشناخته بودن ویروسی که فایل شما را آلوده کرده، به جای پاکسازی فایل از ویروس، آن را کاملا پاک نماید. برای جلوگیری از این اتفاق می توانید فایل مورد نظر را در صندوقچه ویروس ها قرنطینه کنید، به این امید که در آپدیت های بعدی، آن را دوباره چک کرده و احتمالا پاکسازی نمایید.

قابلیت های اضافی و نکات ضروری
علاوه بر قابلیت های اشاره شده، لازم است که آنتی ویروس به خصوصیات اضافی ای نیز مجهز باشد.

سپرهای محافظتی که رفتارها و ارتباطات مشکوک را بررسی می کنند و در صورت مشاهده موارد نامتعارف، بسته به تنظیماتی که اعمال می کنید، اخطار داده یا از بروز اشکال جلوگیری می کنند.

آنتی ویروس را به گونه ای تنظیم کنید که دائما در حالت آماده به کار باشد و با بالا آمدن ویندوز فعال شود. این قابلیت در محصولات مختلف نام های متفاوتی دارد. ممکن است با عباراتی شبیه Realtime Protection و یا Resident Protection نامیده شود.

به طور منظم تمامی فایل های کامپیوتر را برای یافتن ویروس ها اسکن (Scan) کنید. نیازی نیست این کار را هر روز انجام دهید، به خصوص اگر Realtime Protection آنتی ویروس تان را فعال کرده باشید. توصیه می شود حداقل هفته ای یک بار کامپیوتر خود را اسکن کنید.

امکان اسکن در حالت بوت از قابلیت های ضروری یک نرم افزار ضد ویروس است. آنتی ویروس ها با استفاده از این قابلیت توانایی شناسایی ویروس های احتمالی را قبل از شروع به کار ویندوز پیدا می کنند.

گزارش گیری در مورد عملکرد نرم افزار، از قابلیت های اضافی و مهم یک آنتی ویروس قدرتمند به حساب می آیند.

میزان مصرف رم و پردازنده
آنتی ویروس به هر شکل مقداری از فضای رم و پردازش CPU را به خود اختصاص می دهد. اما باید دقت داشت که این مقدار نباید از حدی تجاوز کند که در این صورت با افت سرعت کامپیوتر مواجه می شوید.

آنتی ویروس؛ رایگان یا تجاری؟
بسیاری از افراد تصور می کنند، آنتی ویروس های پولی از قدرت و امنیت بیشتری نسبت به آنتی ویروس های رایگان برخوردارند. حتی برخی افراد آنتی ویروس های پولی را با روش های مختلف کرک می کنند، چرا که استفاده از آنها را به استفاده از آنتی ویروس های مجانی ترجیح می دهند. اما باید توجه داشت، که اکثر آنتی ویروس هایی که به صورت رایگان در اختیار کاربران قرار می گیرند، در جهت شناسایی و نابودسازی ویروس ها در یک کامپیوتر، قدرتی در حد آنتی ویروس های پولی دارند؛ اما تفاوت کجاست؟

اغلب آنتی ویروس هایی که به صورت تجاری به کاربران ارائه می شوند، علاوه بر توانایی در شناسایی ویروس ها و پاک سازی کامپیوتر از آنها، مجهز به موتورها و نرم افزارهای اضافی نیز هستند. برای مثال اسکنرها و سپرهای حفاظتی اضافی مانند Mail Scanner ،Web Shield و... ابزارهایی هستند که آنتی ویروس ها و نسخه های اینترنت سکیوریتی از نرم افزارهای حفاظتی شناخته شده، به آنها تجهیز می شوند. این تجهیزات و قابلیت های اضافی، معمولا در آنتی ویروس های رایگان وجود ندارند، اما با نصب نرم افزارهای اضافی در کنار یک آنتی ویروس رایگان، می توان از آنها نیز بهره برد.

نکته مهم: به هیچ عنوان از نسخه های کرک شده آنتی ویروس های پولی استفاده نکنید. این کار علاوه بر کاهش امنیت کامپیوتر شما، منجر به بروز اشکالاتی در توانایی های آنتی ویروس و عدم آپدیت صحیح آن می شود و بدین ترتیب حتی ممکن است سیستمی که به آنتی ویروس مجهز نیست به مراتب از سیستمی که از یک آنتی ویروس کرک شده استفاده می کند، امنیت بیشتری داشته باشد.

همچنین اطمینان یابید، آنتی ویروس به رایگان آپدیت می شود. بسیاری از آنتی ویروس های تجاری یک نسخه نصب اولیه رایگان در اختیارتان می گذارند که برای مدتی کوتاهی می توان از آن استفاده و آن را به روز رسانی کرد؛ اما برای تمدید این زمان نیاز به ثبت نام و پرداخت هزینه دارند. پس از پرداخت هزینه مربوطه، نرم افزار تا پایان مدت زمان مشخص شده، باید کار کند.

به حرف فروشنده ها اعتماد نکنید
اگر قصد خرید آنتی ویروس دارید نمی توانید به حرف فروشنده ها اعتماد کنید. هر کدام از آنها انواع نمودار و بررسی ها به شما نشان می دهند که اثبات می کند آنتی ویروسی که می فروشند بهترین است! در بازار آنتی ویروس از این آمار و ارقام زیاد پیدا می شود، حتی می توانید در سایت های زیادی لیست بهترین آنتی ویروس ها را پیدا کنید. فقط مشکل در اینجاست که لیست هر کدام از سایت ها با دیگری متفاوت است. بنابراین پیش از خرید، خودتان به صورت مستقل تحقیق کنید.

آنتی ویروس های رایگان پیشنهادی
آنتی ویروس ها در مجموع برای محافظت از کامپیوتر شما در برابر ویروس ها، کرم ها و تروجان ها طراحی و ساخته می شوند. البته آنتی ویروس ها بر حسب نوع، ممکن است سایر مالورها را نیز پوشش دهند. برای فهمیدن نوع مالورهای تحت پوشش نرم افزار، می باید اطلاعات مربوط به آن را در سایت رسمی اش بخوانید. اما در ادامه این درس به معرفی چند آنتی ویروس رایگان و معروف که قابلیت های زیادی را در اختیار شما قرار می دهند، می پردازیم و توصیه می کنیم یکی از آنها را انتخاب کنید.

* Avast: یکی از بهترین نرم افزارهای آنتی ویروس موجود برای ویندوز است. کار با این نرم افزار بسیار ساده است، مرتب آپدیت (به روز رسانی) می شود و بسیاری از حرفه ای ها هم از آن استفاده می کنند. دانلود کنید...
* Clam win: یکی از همتاهای اوپن سورس (Open Source) رایگان Avast است که از مشهورترین آنتی ویروس های ویندوزی دنیا به حساب می آید. این نرم افزار یک نسخه پرتابل (قابل جابجایی) دارد که می توان آن را از روی کول دیسک اجرا کرده و کامپیوتری را که اجازه یا امکان نصب برنامه بر روی آن را ندارید، پاک سازی کنید. این قابلیت هنگامی که برای انجام کارهای مهم تان مجبور به استفاده از کامپیوترهای عمومی یا کافی نت ها هستید، بسیار کاربردی است. دانلود کنید...
* Avira: از آنتی ویروس های بسیار خوب و رایگان است که همانند چتری، در برابر باران های اسیدی از کامپیوتر محافظت می کند. دانلود کنید...
* AVG: این آنتی ویروس نیز انتخابی مناسب برای افرادی است که قصد انتخاب یک محافظ مناسب را برای ویندوز خود دارند. دانلود کنید...
* Microsoft Security Essentials: این آنتی ویروس به عنوان ضد ویروس رایگان مایکروسافت انتخاب بسیار خوبی به نظر می رسد. دانلود کنید...

نکته: هیچ گاه به طور همزمان از دو آنتی ویروس بر روی یک کامپیوتر استفاده نکنید، زیرا این کار می تواند باعث کند شدن شدید و حتی قفل کردن کامپیوتر شود. اگر می خواهید آنتی ویروس جدیدی نصب کنید، حتما قبل از شروع کار آنتی ویروس قبلی را پاک کنید، یک بار کامپیوتر را ریستارت (Restart) کنید و سپس نسبت به نصب آنتی ویروس جدید اقدام کنید.

آموزش امنیت در وب:قسمت 7:نرم افزارهای ضد جاسوس افزار و تبلیغ افزار

در درس آشنایی با تهدیدهای امنیتی با مهم ترین خطرات دنیای کامپیوتر و اینترنت آشنا شدید. حالا نوبت به مقابله با آنهاست، اینجا به طور خاص به نرم افزارهای Anti Spyware می پردازیم. وقتی در مورد نرم افزار آنتی ویروس صحبت می کنیم اغلب منظور نرم افزاری است که ویروس ها و کرم ها را شناسایی و حذف می کند. اغلب کاربران بین تروجان، کرم و ویروس تفاوتی قائل نیستند و همه را به نام ویروس می شناسند. بیشتر نرم افزارهای آنتی ویروس این بد افزارها را شناسایی می کنند، اما وقتی نوبت به جاسوس افزارها و تبلیغ افزارها می رسد ماجرا متفاوت می شود.

همانطور که در درس های قبلی با جاسوس افزارها آشنا شدید، این نرم افزارها کار سرقت اطلاعات شما را انجام می دهند. اغلب اوقات شما از وجود آن ها بر روی کامپیوترتان اطلاع ندارید اما یکی از علامت های وجود چنین بد افزارهایی کُند شدن کامپیوتر است. بنابراین همیشه نسبت به کاهش سرعت کامپیوترتان حساس باشید. شاید یک نرم افزار مشغول جاسوسی کارهای شما یا سرقت اطلاعات تان است.

در حال حاضر آنتی ویروس هایی در بازار موجود هستند که کار تشخیص و حذف جاسوس افزارها و تبلیغ افزارها را هم انجام می دهند، اما همه ی آنها اینگونه عمل نمی کنند. بنابراین در میان کارشناسان امنیتی این نظریه وجود دارد که برای داشتن امنیت بهتر علاوه بر یک آنتی ویروس مناسب شما به یک نرم افزار ضد جاسوس افزار قدرتمند هم نیاز دارید تا پوشش وسیع تری داشته باشید.

در این درس با چند نرم افزار مفید، رایگان و قدرتمند از این دسته آشنا می شوید. می توانید یکی از آنها را انتخاب و بر روی کامپیوتر شخصی تان نصب کنید.

Ad-Aware
این نرم افزار یکی از بهترین انتخاب هایی است که در اختیار دارید. نسخه رایگان آن با قدرت جاسوس افزارها و تبلیغ افزارها را شناسایی می کند و ضمنا حالت بررسی لحظه ای فایل ها را هم دارا می باشد. کار با آن ساده است و در ورژن جدیدش کار شناسایی ویروس ها را هم انجام می دهد. هر چند همچنان کار اصلی اش شناسایی جاسوس افزارها محسوب می شود.

آپدیت آن به صورت خودکار صورت می گیرد و تنها ایراد آن شاید حجم نرم افزار باشد که برای نصب آن مجبور به دانلود بیش از ۱۲۰ مگابایت هستید، اما خواهید دید که ارزش اش را دارد.
دانلود کنید...

Spybot
این هم یکی از نرم افزارهای رایگان و قدرتمند برای مبارزه با جاسوس افزارها است. اگر یک کاربر پیشرفته باشید این یکی از گزینه های خوب شما است، چرا که امکانات فنی زیادی در مقابله با نرم افزار قبلی در اختیارتان قرار می دهد. حجم اش کمتر از ۱۶ مگابایت است. یکی از ایراداتی که به این نرم افزار وارد است، درست کار نکردن آن در بعضی اوقات است که ممکن است با قفل کردن نرم افزار مواجه شوید.
دانلود کنید...

SuperAntispyware (نسخه پرتابل)
این یکی از قوی ترین نرم افزارهای ضد جاسوس افزار به حساب می آید و در کنار آن یک نسخه پرتابل هم از این نرم افزار ارایه شده است که آن را به بهترین انتخاب برای پاک کردن کامپیوترهای دیگران و کامپیوترهایی که از قبل آلوده شده اند تبدیل می کند. مزیت نسخه پرتابل در این است که می توانید آن را بدون نیاز به نصب بر روی حافظه ی فلش خود همیشه همراه داشته باشید و با آن کامپیوترهای آلوده دیگران را هم اسکن و پاکسازی کنید.

سایت این نرم افزار، به ازای هر بار دانلود این نرم افزار، فایل دریافتی را با نام جدیدی در اختیار شما می گذارد، زیرا بسیاری از بد افزارهای قوی از فعال شدن و نصب برنامه های شناخته شده ای که توانایی نابود ساختن آن ها را دارند، جلوگیری می کنند.

پس از دانلود و اجرای برنامه، شما باید زبان مورد نظر را انتخاب کنید و پس از آن بلافاصله می توانید کامپیوتر را اسکن کرده و از وجود بد افزارهای احتمالی مطلع شوید. در بعضی موارد بد افزارها در قالب یک آنتی ویروس مانند AntiviruseLive بر روی سیستم شما نصب می شوند و ویروس هایی را بر روی کامپیوترتان شناسایی می کنند، این در حالی است که هیچ ویروسی بر روی سیستم وجود ندارد. جالب اینکه بد افزارها با چنین حقه ای برای پاک کردن ویروس های خیالی از شما درخواست پرداخت هزینه هم می کنند.

پاک کردن این بد افزارها کار راحتی نیست، زیرا این برنامه ها اغلب جلوی حذف خود را می گیرند. اما شما به راحتی با استفاده از این نسخه پرتابل می توانید بر آن ها غلبه کنید.

کاربران ویندوز می توانند این نرم افزار رایگان را از طریق این آدرس دانلود کنند.

نکاتی که برای جلوگیری از نصب جاسوس افزارها لازم است بدانید و رعایت کنید

* هنگام گشت و گذار در وب گوش به زنگ باشید. مواظب پنجره های مرورگر که به شکل خودکار باز می شوند، باشید و قبل از آنکه از روی عادت گزینه Yes یا اوکی را انتخاب کنید، متن آن را با دقت بخوانید. در صورتی که صفحه ی باز شده با کاری که در حال انجام آن هستید ارتباطی نداشت یا اینکه به درستی متوجه منظور آن نشدید، با زدن دکمه ضربدر در سمت بالا و راست صفحه نسبت به بستن آن اقدام کنید. برای این کار از دکمه ی کنسل داخل صفحه استفاده نکنید. با این کار یکی از حقه های معمول بد افزارها برای نصب شدن بر روی کامپیوترتان با شکست مواجه می شود.
* جهت افزایش امنیت مرورگر اینترنتی تان جلوی اجرای خودکار و نصب برنامه های بالقوه خطرناک وب سایت ها را بگیرید. اگر از مرورگر فایرفاکس استفاده می کنید، بهترین راه نصب افزونه No Script است.
* هرگز به برنامه های کوچکی که توسط وب سایت های ناشناس و مشکوک پیشنهاد می گردند، اجازه نصب ندهید. فقط و فقط از وب سایت های معتبر و قابل اطمینان، نرم افزار دانلود کنید.
* تعداد زیادی از نرم افزارها هنگام نصب به همراه خود تبلیغ افزار نصب می کنند. قوانین هنگام نصب را بخوانید تا از وجود چنین نرم افزارهایی مطلع شوید. تایید کردن هر چیزی عواقب بدی دارد.
* با مهمترین نرم افزارهای آلوده به جاسوس افزار آشنا شوید. بیشترین فایل هایی که در اینترنت به این بد افزارها آلوده هستند شامل نرم افزارهای به اشتراک گذاری فایل، اسکرین سیورها، نرم افزارهای تغییر دهنده ی Wallpaper، اسمایلی های قابل دانلود و نرم افزارهای زیبا کننده نشانگر موس هستند. یکی دیگر از منابع جاسوس افزارها، سایت های ویژه بزرگسالان هستند.