الرئيسية
چه موقع اولين هواپيما، پرواز كرد؟
افسانه هاي قديمي نقل مي كنند كه بشر هميشه سعي مي كرده، به نحوي عمل
پرواز را انجام دهد. براي مثال، «ايكاروس» و «دائه دالوس» از جمله كساني
بودند كه سعي كردند با بال هائي كه از پر و موم ساخته بودند پرواز كنند.
ولي اين آزمايش مدت صدها سال، مرگ بسياري را كه خواستند دوباره آزمايش را
امتحان كنند، فراهم آورد. يعني وقتي بال هاي شكننده ساخته شده را با دست
بر پشتشان مي بستند و از ارتفاعات بلندي خود را پرتاب مي كردند موجب
مرگشان مي شد. بدين ترتيب كم كم بشر متوجه اين نكته شد كه انسان هرگز نمي
تواند با تقليد از طرز پرواز پرندگان، در هوا به پرواز درآيد.
بنابراين يك وسيله جديدي
بايد اختراع يا درست مي شد و تا آنجائي كه مي دانيم «راجر بيكن» اولين كسي
بود كه پيشنهاد كرد: «ممكن است با ساختن موتوري كه يك نفر هدايت آن را بر
عهده داشته باشد، به اين آرزوي ديرينه جامه عمل بپوشاند يعني عمل پرواز در
هوا را انجام دهد.»!!
در قرن هفدهم، توجه بشر
به پروازهاي «سبك تر از هوا» معطوف گرديد. بنابراين اولين پرواز با بالون
هائي كه از هواي گرم و هيدروژن پر مي شدند انجام گرفت. گر چه يكي از معايب
بزرگ بالون اين بود كه ساكنين بالون كاملاً در اختيار و دستخوش تغييرات
هوا بودند و دائماً به وسيله باد اين طرف و آن طرف برده مي شدند. به اين
ترتيب، بشر هنوز براي رسيدن به يك پرواز واقعي راه زيادي در پيش داشت.
اولين ماشين پرواز، سنگين
تر از هوا، يك هواپيماي بي موتوري ساده بود كه در سال 1804 ساخته شد.
ظرفيتش، 154 اينچ مربع بود كه روي يك ميله نصب شده بود و داراي دُمي هم در
عقب بود. در سال 1848، «جان استرينگ فلو»، اولين كسي بود كه هواپيماي يك
باله را که به وسيله نيروي بخار به حركت در مي آمد، ساخت. طول اين هواپيما
سي پا بود. پس از اين كه آزاد مي شد، به تدريج بالا مي رفت و با يك وسيله
ساده اي هم كه روي آن نصب كرده بودند مي توانستند صعود آن را متوقف كرده و
فرود ايند.
روسها ادعا مي كنند كه يك
نفر روسي به نام الكساندر موژائيسكي، در سال 1882 اولين كسي بوده كه با يك
هواپيماي بخاري، پرواز كرده است. در 1896 دكتر «ساموئل پيريونت لنگلي»
توانست يك پرواز موفقيت آميز انجام دهد. بدين معني كه توانست 3250 پا با
سرعت 25 ميل در ساعت پرواز كند. بال هواپيماي او، 16 پا طول داشت.
در 17 دسامبر 1903،
«اوريل رايت» شروع به ساختن يك موتور براي هواپيماي خود كرد يعني با قدرت
خود هواپيما را به هوا برد. البته اين يك پرواز با استاندارد امروزي نبود
و فقط 120 پا با سرعت 31 ميل در هر ساعت، ارتفاع مي گرفت. ولي همين هم
كافي بود كه آوريل و برادرش ويلبر را مصمم سازد كه براي اولين بار
هواپيمائي ساخته و پرواز دهند و پرواز آن به وسيله نيروي بخار نباشد، بلكه
با قدرت خود هواپيما، به پرواز در آيد.
بالاخره معروفست كه يك
نفر به نام « پرستون واتسون» پرواز موفقيت آميزي را در سال 1902 با يك
هواپيماي دو باله اي كه موتور در آن كار گذاشته بودند، انجام داد. ولي اين
ادعا تا به حال رسماً تأييد نگرديده است
افسانه هاي قديمي نقل مي كنند كه بشر هميشه سعي مي كرده، به نحوي عمل
پرواز را انجام دهد. براي مثال، «ايكاروس» و «دائه دالوس» از جمله كساني
بودند كه سعي كردند با بال هائي كه از پر و موم ساخته بودند پرواز كنند.
ولي اين آزمايش مدت صدها سال، مرگ بسياري را كه خواستند دوباره آزمايش را
امتحان كنند، فراهم آورد. يعني وقتي بال هاي شكننده ساخته شده را با دست
بر پشتشان مي بستند و از ارتفاعات بلندي خود را پرتاب مي كردند موجب
مرگشان مي شد. بدين ترتيب كم كم بشر متوجه اين نكته شد كه انسان هرگز نمي
تواند با تقليد از طرز پرواز پرندگان، در هوا به پرواز درآيد.
بنابراين يك وسيله جديدي
بايد اختراع يا درست مي شد و تا آنجائي كه مي دانيم «راجر بيكن» اولين كسي
بود كه پيشنهاد كرد: «ممكن است با ساختن موتوري كه يك نفر هدايت آن را بر
عهده داشته باشد، به اين آرزوي ديرينه جامه عمل بپوشاند يعني عمل پرواز در
هوا را انجام دهد.»!!
در قرن هفدهم، توجه بشر
به پروازهاي «سبك تر از هوا» معطوف گرديد. بنابراين اولين پرواز با بالون
هائي كه از هواي گرم و هيدروژن پر مي شدند انجام گرفت. گر چه يكي از معايب
بزرگ بالون اين بود كه ساكنين بالون كاملاً در اختيار و دستخوش تغييرات
هوا بودند و دائماً به وسيله باد اين طرف و آن طرف برده مي شدند. به اين
ترتيب، بشر هنوز براي رسيدن به يك پرواز واقعي راه زيادي در پيش داشت.
اولين ماشين پرواز، سنگين
تر از هوا، يك هواپيماي بي موتوري ساده بود كه در سال 1804 ساخته شد.
ظرفيتش، 154 اينچ مربع بود كه روي يك ميله نصب شده بود و داراي دُمي هم در
عقب بود. در سال 1848، «جان استرينگ فلو»، اولين كسي بود كه هواپيماي يك
باله را که به وسيله نيروي بخار به حركت در مي آمد، ساخت. طول اين هواپيما
سي پا بود. پس از اين كه آزاد مي شد، به تدريج بالا مي رفت و با يك وسيله
ساده اي هم كه روي آن نصب كرده بودند مي توانستند صعود آن را متوقف كرده و
فرود ايند.
روسها ادعا مي كنند كه يك
نفر روسي به نام الكساندر موژائيسكي، در سال 1882 اولين كسي بوده كه با يك
هواپيماي بخاري، پرواز كرده است. در 1896 دكتر «ساموئل پيريونت لنگلي»
توانست يك پرواز موفقيت آميز انجام دهد. بدين معني كه توانست 3250 پا با
سرعت 25 ميل در ساعت پرواز كند. بال هواپيماي او، 16 پا طول داشت.
در 17 دسامبر 1903،
«اوريل رايت» شروع به ساختن يك موتور براي هواپيماي خود كرد يعني با قدرت
خود هواپيما را به هوا برد. البته اين يك پرواز با استاندارد امروزي نبود
و فقط 120 پا با سرعت 31 ميل در هر ساعت، ارتفاع مي گرفت. ولي همين هم
كافي بود كه آوريل و برادرش ويلبر را مصمم سازد كه براي اولين بار
هواپيمائي ساخته و پرواز دهند و پرواز آن به وسيله نيروي بخار نباشد، بلكه
با قدرت خود هواپيما، به پرواز در آيد.
بالاخره معروفست كه يك
نفر به نام « پرستون واتسون» پرواز موفقيت آميزي را در سال 1902 با يك
هواپيماي دو باله اي كه موتور در آن كار گذاشته بودند، انجام داد. ولي اين
ادعا تا به حال رسماً تأييد نگرديده است