داستان معرف درباره حرف مردم

یک روز گرم ملا نصر الدین و پسرش در حال بردن الاغشان به بازار بودند تا آن را بفروشند. راه زیادی طی نکرده بودند که یک گروه از مردم در جاده در حال صحبت و خنده دیدند . یکی از آن ها در حالی که به آن ها اشاره می کرد فریاد زد آنجا را نگاه کنید ! شما چقدر احمق هستید در این جاده گرم ، پیاده راه می روید در حالی که می توانید بر روی الاغ سوار شوید . از این رو ملا پسرش را بر روی الاغ نشاند . سپس آن ها گروهی از مردان پیر را مشاهده کردند که با یکدیگر صحبت می کردند. یکی از آن ها نگاهی کرد و گفت : (( ببینید ! این همان چیزی است که من می گفتم را ثابت می کند دیگر هیچ کس برای پیر مردان احترامی قائل نیست . آن پسر بر روی الاغ سوار شده است در حالی که پدر پیر و بیچاره اش پیاده راه می رود . با شنیدن این جمله ملا پسرش را پیاده کرد و خودش بر پشت الاغ سوار شد . آن ها به راه خود ادامه دادند تا اینکه گروهی از زنان و بچه ها را مشاهده کردند. یکی از زن ها گفت : (( چگونه شما مرد بزرگ می توانی بر روی آن الاغ سوار شوی در حالی که پسر کوچک بیچاره پیاده راه می رود . )) ملا پسرش را بلند کرد و او را پشت سر خود بر روی الاغ سوار کرد . ملا و پسرش در حال حرکت به سمت شهر بودند که یک روستایی آن ها را دید و گفت : (( خجالت هم خوب چیزی است ! حتما آن الاغ مال خود شما نیست . شما بیش تر قدرت و توانایی این را دارید که به جای اینکه الاغ شما را سوار کند شما آن را حمل کنید . بنابراین ملا و پسرش پیاده شدند . آن ها پا های الاغ را به یک بستند و آن را بر روی شانه های خود قرار دادند و شروع به حرکت از روی پل کردند. مردم به هیچ وجه چیز چنین جالب و خند داری را ندیده بودند و شروع به خندیدن کردند . خنده ی مردم حیوان بیچاره را بسیار ترساند در نتیجه شروع به تکان خوردن و لگد زدن کرد . طناب پاره شد و الاغ به درون رود خانه افتاد . ملا و پسرش تمام راه بر گشت به خانه را پیاده طی کردند و به این فکر می کردند : آن ها سعی کردند دیگران را راضی و خشنود کنند اما نتوانستند .