الرئيسية
آفریقا یا اِفریقا دومین قاره پنهاور جهان پس از آسیا
است. با مساحتی پیرامون ۳۰٬۲۲۱٬۵۳۲ کیلومتر مربع ۲۰٫۳٪ از مجموع خشکی‌های
زمین را در بر می‌گیرد. عرض این قاره حدود ۸۰۰۰ کیلومتر از شمال به جنوب و
طول آن در حدود ۷۴۰۰ کیلومتر از شرق به غرب می‌باشد. آفریقا با بیش از یک
میلیارد نفر جمعیت (طبق آمار ۲۰۰۵)در ۶۱ کشور و قلمرو حدود یک هفتم از
جمعیت جهان را در خود جای داده‌است.
این قاره از شمال به دریای مدیترانه، از شمال شرق به کانال سوئز و دریای سرخ، از شرق به خلیج عدن، از جنوب شرق به اقیانوس هند، و از غرب به اقیانوس اطلس محدود می‌شود.
آفریقا در دو سوی خط استوا
قرار گرفته و نواحی اقلیمی متعددی را در بر می‌گیرد؛ آفریقا تنها قاره‌ای
است که از منطقه معتدله شمالی تا منطقه معتدله جنوبی امتداد یافته‌است. به
دلیل فقدان بارشهای منظم طبیعی و آبیاری، و نیز تاحدودی عدم وجود سیستمهای
توده‌ای یخ یا سفره‌های زیرزمینی کوهستانی، هیچگونه اثر معتدل کننده طبیعی
بر اقلیم به استثنای نزدیک سواحل در آن وجود ندارد. در مرکز آفریقا(نزدیک استوا)
نیمی از سال بارانی می‌باشد که دارای هوای گرم و مرطوب است و جنگل‌های
زیبایی را پدید می‌آورد که عمری بیشتر از یک نیم سال ندارد چرا که بعد از
این فصل بارانی، گرمایی سخت و طاقت فرسا تمام منطقه را فرا می‌گیرد و هیچ
جانوری طاقت آن را ندارد و پس مدتی آن جنگل‌ها به بیابانی خشک و بی آب و
علف تبدیل می‌شود.(نیمه دیگر سال گرم و خشک است که در مجموع طبیعتی ۲ فصل
را پدید می‌آورد.)
اگرچه گمانه‌زنی‌های اروپاییان درباره ماهیت صحرای اتیوپی در جنوب
آفریقا به زمانی بیش از دو هزار سال قبل بازمی گردد، آفریقا به عنوان
قدیمی‌ترین قاره‌ای که بشر در آن سکونت داشته به‌شمار می آید.[۱]
بزرگترین کشور آفریقا سودان و کوچک‌ترین منطقه آن جزایر سیشل که در اقیانوس هند می‌باشد.کوچک‌ترین کشور ناحیه خشکی آن گامبیا است. [۲]
شمالی‌ترین نقطهٔ آفریقا دماغه الغیران(درکشور تونس)، جنوبی‌ترین نقطه دماغه آگولهاس(در کشور آفریقای جنوبی)، شرقی‌ترین نقطه دماغه گوآردافوئی(در کشور سومالی)و غربی‌ترین نقطه نوک المادی(در کشور دماغه سبز) می‌باشد.
آب و هوای آفریقا از اقلیم حاره ای| حاره‌ای تا فراشمالگان در بالاترین
قلل آن در نوسان است. در ناحیه شمالی آن عمدتاً بیابان یا مناطق بایر وجود
دارد، در حالی که مناطق مرکزی یا جنوبی شامل دشتهای گرم (استوایی) و نواحی
جنگلی بارانی بسیار متراکم می‌باشد. با این همه دو نوعی همگرایی در
الگوهای گیاهی همچون ساحل و استپ غالب است.[۱]اتحادیه آفریقا (AU)، یک فدراسیون متشکل از تمام کشورهای آفریقایی به جز مراکش می‌باشد. این اتحادیه در آدیس آبابا به عنوان مقر خود در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۱ تشکیل شد. در ژولای ۲۰۰۴، مقر اتحادیه آفریقا به میدرند در جمهوری مشروطه آفریقای جنوبی
منتقل شد. اما، کمیسیون آفریقا| کمیسیون اتحادیه آفریقا دارای مراکزی در
آدیس آبابا می‌باشد. در واقع سیاست اتحادیه در جهت تمرکز زدایی در موسسات
فدراسیون آفریقا بوده تا تمام کشورها در آن سهیم باشند.
اتحادیه آفریقا، نباید با کمیسیون AU، اشتباه شود که بر اساس مصوبه
اتحادیه تشکیل شده و هدف آن تغییر دادن جامعه اقتصادی آفریقا، به عنوان یک
مشترک المنافع فدراتیو، به یک مرجع تحت شرایط کنوانسیونهای مقرر
بین‌المللی می‌باشد. اتحادیه آفریقا دارای یک دولت پارلمانی تحت عنوان
دولت اتحادیه آفریقا است که شامل سازمانهای قانونگذاری، قضائی و اجرائی
شده، و توسط رئیس جمهور اتحادیه آفریقا و رئیس مجمع، که همچنین رئیس جمهور
پارلمان اتحادیه آفریقا نیز هست، رهبری می‌شود. شخصی که رئیس جمهور AU
می‌شود از سوی PAP (پارلمان اتحادیه آفریقا) انتخاب می‌گردد، و در نتیجه
حمایت اکثریت را در PAP به دست می‌آورد.
رئیس جمهور گرترود ایبنگوه منگلا رهبر مرجع و رئیس دولت اتحادیه آفریقا است با عنایت به این واقعیت که او رئیس جمهور
پارلمان اتحادیه آفریقا نیز می‌باشد. او توسط پارلمان در جلسه افتتاحی در
مارس ۲۰۰۴ برای یک دوره پنجساله انتخاب گردید. PAP شامل ۲۶۵ قانونگذاراست
که ۵ تن از آنان جزو مجمع مشروطه اتحادیه آفریقا هستند. حدود ٪۲۱ از اعضای
PAP زن هستند.
توانها و اختیار رئیس جمهور پارلمان آفریقا از مصوبه اتحادیه و پروتکل
پارلمان اتحادیه آفریقا ناشی می‌شود، و نیز انتقال (میراث) اختیار ریاست
جمهوری از طریق معاهده‌های آفریقایی و بین‌المللی مطرح می‌شود از جمله آن
مواردی که تابع دبیرکل دبیرخانه OAU (کمیسیون AU) نسبت به PAP می‌باشد.
دولت AU شامل تمام مقامات اتحادیه (فدرال)، منطقه‌ای، کشوری، و شهرداری و
نیز صدها موسسه‌ای می‌باشد که با همدیگر امور روز به روز آن موسسه را
مدیریت می‌کنند.
سیاستهای ناکام کشوری، اقدامات تجاری ناکارآمد جهانی، و اثرات تغییر
اقلیم جهانی منجر به قحطیهای گسترده‌ای شده، و بخش‌های عمده آفریقا با
سیستمهای توزیع خود برای پخش غذا و آب کافی برای زنده نگهداشتن جمعیت مردم
نا توان مانده‌اند. آنچه پیش از استعمار منبع ٪۹۰ طلای جهان بوده،
فقیرترین قاره موجود بر زمین بوده‌است، و مردم دیگر قاره‌ها از ثروتهای
سابق آن برخوردار شده‌اند. گسترش بیماری نیز بی حد و حصر است، به ویژه
شیوع بیماری ویروس ناتوانی ایمنی بدن انسان (HIV) و نیز سندروم ناتوانی
اکتسابی ایمنی (AIDS) که به واگیرمرگباری در این قاره تبدیل شده‌است. با
وجود مشقتهای بیشمار، نشانه‌هایی از امید برای آینده این قاره وجود
داشته‌است. ظاهراً حکومتهای دموکراسی دولتهای دموکراتیک، شیوع پیدا
می‌کنند، اما هنوز اکثریت (جامعه ملی جغرافیایی ادعا می‌کنند که تنها ۱۳
کشور آفریقایی را واقعاً می‌توان دموکراتیک به حساب آورد الگو:نیاز به بیان است).
تعدادی ≈≠از کشورها حقوق بشر اساسی را برای همه شهروندان به رسمیت
شناخته‌اند و (مجانع) قضائی دادگاه‌های قضائی مستقل تشکیل داده‌اند.
نشانه‌های روشنی از ایجاد فزاینده شبکه‌ها در میان سازمانها و کشورهای
آفریقائی وجود دارد. در جنگ داخلی در جمهوری دموکراتیک کنگو (زئیر سابق)
علاوه برمداخله کشورهای غیر آفریقائی ثروتمند، کشورهای آفریقائی همسایه هم
شرکت داشتند (همچنین نگاه کنید به جنگ دوم کنگو). چون این درگیری در سال
۱۹۹۸ آغاز شد، نسبت تخمینی مرگ به ۴ میلیون نفر رسید. [۳]
بسیاری از ناظران اظهار می‌نمایند که این درگیری نقشی مشابه با جنگ جهانی
دوم ایفا نموده، پس از آن که کشورهای اروپائی جوامع آنها را یکپارچه
می‌نماید به نحوی که جنگ بین آنها غیر قابل تصور می‌شود. انجمنهای سیاسی
همچون اتحادیه آفریقا نسبت به همکاری بیشتر و صلح بین تعدادی از کشورهای
این قاره اظهار امیدواری می‌نماید. نقضهای گسترده حقوق بشر هنوز در تعدادی
از بخش‌های آفریقا واقع می‌شود که اغلب در اثر غفلت آن کشورها است. بیشتر
یک چنین تجاوزاتی به علل سیاسی و معمولاً به عنوان اثر جانبی جنگ داخلی
اتفاق می‌افتد. کشورهایی که در آنها تجاوزات عمده به حقوق بشر در زمانهای
اخیر گزارش شده‌است عبارت‌اند از جمهوری دموکراتیک کنگو، سییرا لئون،
لیبریا، سودان، ساحل عاج.
اقتصادی
نوشتار اصلی: اقتصاد آفریقا
نقشه کمیته اقتصادی آفریقا
تا حدود زیادی به دلیل اثرات استعمار، دولتهای فاسد و استبداد، آفریقا
فقیرترین قاره مسکونی دنیا است. بر طبق گزارش توسعه انسانی سازمان ملل
متحد در سال۲۰۰۳، ۲۵ رده پایینی جدول کشورها (از رتبه ۱۵۱ ام تا ۱۷۵ ام)
همگی کشورهای آفریقایی بوده‌اند.[۴]
در حالی که رشد سریع در چین و اکنون در هند، و نیز رشد میانه در
آمریکای لاتین میلیونها (واحد) فراتر از زندگی موجود رفته‌است، آفریقا از
نظر تجارت، سرمایه گذاری خارجی، و درآمد سرانه روند قهقرائی داشته‌است.
این فقر اثراتی از جمله امید به زندگی پایین، تنش، و بی ثباتی – که عوامل
دخیل در فقر قاره هستند، گسترش داده‌است.
برخی نواحی، به خصوص بوتسوانا و آفریقای جنوبی موفقیت اقتصادی را تجربه
نموده‌اند، من جمله افتتاح بازار سهام ژوهانسبورگ. این مسئله تا حدودی در
اثر ثروت منابع طبیعی شان به عنوان تولید کننده عمده طلا و الماس با هم
بوده، و تا حدودی نیز به دلیل نظام قانونی مناسب و پایدار آن می‌باشد.
همچنین آفریقای جنوبی به سرمایه مالی، بازارهای متعدد، کار مهارتی، و
اولین زیرساختار در بیشتر (بخش‌های) کشور خود دست یافته‌است. کشورهایی
همچون غنا، کنیا، کامرون و مصر، دیگر کشورهای آفریقائی هستند که پیشرفتهای
قابل مقایسه داشته‌اند.
نیجریه بر روی یکی از بزرگترین ذخایر ثابت شده نفت در جهان قرار
گرفته‌است و ضمن داشتن یکی از سریعترین اقتصادهای در حال رشد در جهان،
بیشتر جمعیت را در میان کشورهای آفریقایی دارد.
از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵، رشد اقتصادی با متوسط ٪۵ در سال ۲۰۰۵، به اوج خود
رسید. اما برخی کشورها رشد اقتصادی بیشتری (٪+۱۰) را داشته‌اند، به خصوص
آنگولا، سودان و گینه استوائی، که هرسه کشور اخیراً شروع به استخراج ذخایر
نفتی خود کرده‌اند.
زبان‌ها
نقشه نشان دهنده توزیع خانواده‌های زبان آفریقائی و برخی زبانهای اصلی آفریقائی است.
نوشتار اصلی: زبانهای آفریقائی
نقشه نشان دهنده توزیع خانواده‌های زبان آفریقائی و برخی زبانهای اصلی آفریقائی است.
پراکندگی زبانهای آفریقا- آسیایی از ساحل تا جنوب غرب آفریقا امتداد
یافته‌است. زبانهای نیجر- کنگو تقسیم شده‌است تا عظمت زبانهای زیرمجموعه
خانواده بانتو را نشان دهند.
بر اساس بیشترین برآوردها، آفریقا کلاً شامل بیش از هزار زبان می‌باشد،
برخی این رقم را تا بیش از دوهزار تحمین زده‌اند (بیشتر آفریقایی تا دارای
ریشه اروپایی). آفریقا عمده‌ترین قاره چند زبانه در جهان است؛ و این مسئله
نادر نیست که افرادی را بتوان یافت که نه تنها به زبانهای مختلف آفریقایی،
بلکه یک یا دو زبان اروپایی نیز به روانی تکلم می‌نمایند.
عمدتا چهار زبان اصلی بومی در آفریقا وجود دارند.
فرهنگ
نوشتار اصلی: فرهنگ آفریقا
مذهب
آفریقایی‌ها گستره وسیعی از اعتقادات مذهبی را عرضه می‌کنند [۵]
ضمن آن که مسیحیت و اسلام رایجترین آنها هستند. تقریباً، ٪۳/۴۶ کل
آفریقایی‌ها مسیحی و ٪۵/۴۰ آنها را مسلمانان تشکیل می‌دهند. حدود ٪۸/۱۱
آفریقایی‌ها عمدتاً پیرو مذاهب آفریقایی بومی می‌باشند. تعداد اندکی از
آفریقایی‌ها هندو هستند، یا دارای اعتقاداتی از یهودیت| سنت یهودی
می‌باشند. نمونه‌هایی از یهودیان آفریقایی مردمان بتا اسرائیل، لمبا و
آبایودایا در شرق اوگاندا هستند.
مذاهب بومی نواحی پایین صحرای آفریقا حول محورهای آنیمیسم و پرستش
اجداد می‌چرخد. تهدید مشترک در نظامهای سنتی اعتقادی، تقسیم جهان معنوی به
دو بخش «مفید» و مضر است. ارواح مفید| ارواح معمولاً ارواحی محسوب می‌شوند
که شامل ارواح اجدادی بوده که به اعقاب خود کمک می‌کنند، و ارواح توانمند
که از کل جوامع در برابر بلای طبیعی و حملات دشمنان محافظت می‌نمایند؛ در
حالی که ارواح مضر، روح‌های قربانیان کشته شده‌ای را در برمی گیرد که بدون
انجام مراسم تدفین| مراسم تدفین صحیح دفن شده‌اند، و این ارواح توسط روح
خشن (شرور) به عنوان واسطه (معنوی)| واسطه‌ها سبب بیماری در میان
دشمنانشان می‌شوند. با این که تاثیر این اشکال بدوی از پرستش تداوم
می‌یابد تا اثری عمیق به دنبال داشته باشد، نظامهای اعتقادی ضمن تعامل با
دیگر مذاهب تکامل یافته‌اند.
تشکیل قلمرو قدیم مصر در هزاره سوم پیش از میلاد، اولین نظام مذهبی
پیچیده و شناخته شده در این قاره‌است. حدود قرن نهم پیش از میلاد، کارتاژ
(در تونس امروزی) توسط فنیقی‌ها بنیان گذاری شد، و تداوم یافت تا به مرکز
اصلی چند ملیتی تبدیل شد که در آن الهه | الهه‌ها در همسایگی مصر، روم
باستان| رم و تمدن اتروسکان| سرزمینها- شهر اتروسکان پرستش می‌شدند.
امروزه، بسیاری از یهودیان نیز در شمال آفریقا، به خصوص در تونس، الجزایر
و مراکش زندگی می‌کنند.
کلیسای ارتودوکس اتیوپی و کلیسای ارتودوکس اریتره رسماً قدمتشان به قرن
چهارم میلادی باز می‌گردد، و از اینرو یکی از اولین کلیساهای ساخته شده
مسیحیت| مسیحی در کل جهان هستند. در ابتدا، (شعبه) ارتودوکسی مسیحی در
سودان امروزی و دیگر نواحی همسایه رواج یافت. اما، پس از گسترش اسلام، این
رشد کند و محدود به سرزمینهای مرتفع شد.
اسلام با فتح شمال آفریقا بین سالهای ۶۴۰و ۷۱۰میلادی توسط مسلمانان
وارد این قاره شد، که از مصر آغاز گردید. آنها در پی تجارت دریایی در ساحل
آفریقای شرقی، شهرهای مگادیشو، ملینده، ممباسا، کیلوا، و سفالا را تاسیس
نمودند، و از میان کویر صحرا در داخل آفریقا عبور می‌کردند— که خصوصاً در
پی آن مسیرهایی برای تجارت مسلمانان شد. مسلمانان همچنین در میان مردمان
آسیایی بودند که بعدها در آفریقای تحت حکومت بریتانیا ساکن شدند.
بسیاری از آفریقایی‌های پایین صحرا، طی دوره استعماری به اشکال اروپای
غربی مسیحیت گرویدند. در دهه‌های پایانی قرن بیستم، فرقه‌های مختلفی از
جنبش مسیحیت جذبه گرا به سرعت رشد نمودند. تعدادی از اسقفهای کاتولیک
آفریقایی حتی به عنوان نامزدهای احتمالی پاپ| پاپی در سال ۲۰۰۵ بودند.
ظاهراً مسیحیان آفریقایی بیشتر از لحاظ اجتماعی محافظه کارترند تا هم
مذهبان خود در بیشتر نقاط جهان صنعتی، که درست در زمان اخیر به تنش بین
فرقه مذهبی| فرقه‌ها یی همچون اتحادیه آنگلیکان و روش گرایی| کلیساهای روش
گرا منجر شده‌است. کلیساهاس افتتاح شده آفریقایی رشد عمده‌ای را در قرون
بیستم و بیست و یکم تجربه کرده‌اند.
است. با مساحتی پیرامون ۳۰٬۲۲۱٬۵۳۲ کیلومتر مربع ۲۰٫۳٪ از مجموع خشکی‌های
زمین را در بر می‌گیرد. عرض این قاره حدود ۸۰۰۰ کیلومتر از شمال به جنوب و
طول آن در حدود ۷۴۰۰ کیلومتر از شرق به غرب می‌باشد. آفریقا با بیش از یک
میلیارد نفر جمعیت (طبق آمار ۲۰۰۵)در ۶۱ کشور و قلمرو حدود یک هفتم از
جمعیت جهان را در خود جای داده‌است.
این قاره از شمال به دریای مدیترانه، از شمال شرق به کانال سوئز و دریای سرخ، از شرق به خلیج عدن، از جنوب شرق به اقیانوس هند، و از غرب به اقیانوس اطلس محدود می‌شود.
آفریقا در دو سوی خط استوا
قرار گرفته و نواحی اقلیمی متعددی را در بر می‌گیرد؛ آفریقا تنها قاره‌ای
است که از منطقه معتدله شمالی تا منطقه معتدله جنوبی امتداد یافته‌است. به
دلیل فقدان بارشهای منظم طبیعی و آبیاری، و نیز تاحدودی عدم وجود سیستمهای
توده‌ای یخ یا سفره‌های زیرزمینی کوهستانی، هیچگونه اثر معتدل کننده طبیعی
بر اقلیم به استثنای نزدیک سواحل در آن وجود ندارد. در مرکز آفریقا(نزدیک استوا)
نیمی از سال بارانی می‌باشد که دارای هوای گرم و مرطوب است و جنگل‌های
زیبایی را پدید می‌آورد که عمری بیشتر از یک نیم سال ندارد چرا که بعد از
این فصل بارانی، گرمایی سخت و طاقت فرسا تمام منطقه را فرا می‌گیرد و هیچ
جانوری طاقت آن را ندارد و پس مدتی آن جنگل‌ها به بیابانی خشک و بی آب و
علف تبدیل می‌شود.(نیمه دیگر سال گرم و خشک است که در مجموع طبیعتی ۲ فصل
را پدید می‌آورد.)
اگرچه گمانه‌زنی‌های اروپاییان درباره ماهیت صحرای اتیوپی در جنوب
آفریقا به زمانی بیش از دو هزار سال قبل بازمی گردد، آفریقا به عنوان
قدیمی‌ترین قاره‌ای که بشر در آن سکونت داشته به‌شمار می آید.[۱]
بزرگترین کشور آفریقا سودان و کوچک‌ترین منطقه آن جزایر سیشل که در اقیانوس هند می‌باشد.کوچک‌ترین کشور ناحیه خشکی آن گامبیا است. [۲]
شمالی‌ترین نقطهٔ آفریقا دماغه الغیران(درکشور تونس)، جنوبی‌ترین نقطه دماغه آگولهاس(در کشور آفریقای جنوبی)، شرقی‌ترین نقطه دماغه گوآردافوئی(در کشور سومالی)و غربی‌ترین نقطه نوک المادی(در کشور دماغه سبز) می‌باشد.
آب و هوای آفریقا از اقلیم حاره ای| حاره‌ای تا فراشمالگان در بالاترین
قلل آن در نوسان است. در ناحیه شمالی آن عمدتاً بیابان یا مناطق بایر وجود
دارد، در حالی که مناطق مرکزی یا جنوبی شامل دشتهای گرم (استوایی) و نواحی
جنگلی بارانی بسیار متراکم می‌باشد. با این همه دو نوعی همگرایی در
الگوهای گیاهی همچون ساحل و استپ غالب است.[۱]اتحادیه آفریقا (AU)، یک فدراسیون متشکل از تمام کشورهای آفریقایی به جز مراکش می‌باشد. این اتحادیه در آدیس آبابا به عنوان مقر خود در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۱ تشکیل شد. در ژولای ۲۰۰۴، مقر اتحادیه آفریقا به میدرند در جمهوری مشروطه آفریقای جنوبی
منتقل شد. اما، کمیسیون آفریقا| کمیسیون اتحادیه آفریقا دارای مراکزی در
آدیس آبابا می‌باشد. در واقع سیاست اتحادیه در جهت تمرکز زدایی در موسسات
فدراسیون آفریقا بوده تا تمام کشورها در آن سهیم باشند.
اتحادیه آفریقا، نباید با کمیسیون AU، اشتباه شود که بر اساس مصوبه
اتحادیه تشکیل شده و هدف آن تغییر دادن جامعه اقتصادی آفریقا، به عنوان یک
مشترک المنافع فدراتیو، به یک مرجع تحت شرایط کنوانسیونهای مقرر
بین‌المللی می‌باشد. اتحادیه آفریقا دارای یک دولت پارلمانی تحت عنوان
دولت اتحادیه آفریقا است که شامل سازمانهای قانونگذاری، قضائی و اجرائی
شده، و توسط رئیس جمهور اتحادیه آفریقا و رئیس مجمع، که همچنین رئیس جمهور
پارلمان اتحادیه آفریقا نیز هست، رهبری می‌شود. شخصی که رئیس جمهور AU
می‌شود از سوی PAP (پارلمان اتحادیه آفریقا) انتخاب می‌گردد، و در نتیجه
حمایت اکثریت را در PAP به دست می‌آورد.
رئیس جمهور گرترود ایبنگوه منگلا رهبر مرجع و رئیس دولت اتحادیه آفریقا است با عنایت به این واقعیت که او رئیس جمهور
پارلمان اتحادیه آفریقا نیز می‌باشد. او توسط پارلمان در جلسه افتتاحی در
مارس ۲۰۰۴ برای یک دوره پنجساله انتخاب گردید. PAP شامل ۲۶۵ قانونگذاراست
که ۵ تن از آنان جزو مجمع مشروطه اتحادیه آفریقا هستند. حدود ٪۲۱ از اعضای
PAP زن هستند.
توانها و اختیار رئیس جمهور پارلمان آفریقا از مصوبه اتحادیه و پروتکل
پارلمان اتحادیه آفریقا ناشی می‌شود، و نیز انتقال (میراث) اختیار ریاست
جمهوری از طریق معاهده‌های آفریقایی و بین‌المللی مطرح می‌شود از جمله آن
مواردی که تابع دبیرکل دبیرخانه OAU (کمیسیون AU) نسبت به PAP می‌باشد.
دولت AU شامل تمام مقامات اتحادیه (فدرال)، منطقه‌ای، کشوری، و شهرداری و
نیز صدها موسسه‌ای می‌باشد که با همدیگر امور روز به روز آن موسسه را
مدیریت می‌کنند.
سیاستهای ناکام کشوری، اقدامات تجاری ناکارآمد جهانی، و اثرات تغییر
اقلیم جهانی منجر به قحطیهای گسترده‌ای شده، و بخش‌های عمده آفریقا با
سیستمهای توزیع خود برای پخش غذا و آب کافی برای زنده نگهداشتن جمعیت مردم
نا توان مانده‌اند. آنچه پیش از استعمار منبع ٪۹۰ طلای جهان بوده،
فقیرترین قاره موجود بر زمین بوده‌است، و مردم دیگر قاره‌ها از ثروتهای
سابق آن برخوردار شده‌اند. گسترش بیماری نیز بی حد و حصر است، به ویژه
شیوع بیماری ویروس ناتوانی ایمنی بدن انسان (HIV) و نیز سندروم ناتوانی
اکتسابی ایمنی (AIDS) که به واگیرمرگباری در این قاره تبدیل شده‌است. با
وجود مشقتهای بیشمار، نشانه‌هایی از امید برای آینده این قاره وجود
داشته‌است. ظاهراً حکومتهای دموکراسی دولتهای دموکراتیک، شیوع پیدا
می‌کنند، اما هنوز اکثریت (جامعه ملی جغرافیایی ادعا می‌کنند که تنها ۱۳
کشور آفریقایی را واقعاً می‌توان دموکراتیک به حساب آورد الگو:نیاز به بیان است).
تعدادی ≈≠از کشورها حقوق بشر اساسی را برای همه شهروندان به رسمیت
شناخته‌اند و (مجانع) قضائی دادگاه‌های قضائی مستقل تشکیل داده‌اند.
نشانه‌های روشنی از ایجاد فزاینده شبکه‌ها در میان سازمانها و کشورهای
آفریقائی وجود دارد. در جنگ داخلی در جمهوری دموکراتیک کنگو (زئیر سابق)
علاوه برمداخله کشورهای غیر آفریقائی ثروتمند، کشورهای آفریقائی همسایه هم
شرکت داشتند (همچنین نگاه کنید به جنگ دوم کنگو). چون این درگیری در سال
۱۹۹۸ آغاز شد، نسبت تخمینی مرگ به ۴ میلیون نفر رسید. [۳]
بسیاری از ناظران اظهار می‌نمایند که این درگیری نقشی مشابه با جنگ جهانی
دوم ایفا نموده، پس از آن که کشورهای اروپائی جوامع آنها را یکپارچه
می‌نماید به نحوی که جنگ بین آنها غیر قابل تصور می‌شود. انجمنهای سیاسی
همچون اتحادیه آفریقا نسبت به همکاری بیشتر و صلح بین تعدادی از کشورهای
این قاره اظهار امیدواری می‌نماید. نقضهای گسترده حقوق بشر هنوز در تعدادی
از بخش‌های آفریقا واقع می‌شود که اغلب در اثر غفلت آن کشورها است. بیشتر
یک چنین تجاوزاتی به علل سیاسی و معمولاً به عنوان اثر جانبی جنگ داخلی
اتفاق می‌افتد. کشورهایی که در آنها تجاوزات عمده به حقوق بشر در زمانهای
اخیر گزارش شده‌است عبارت‌اند از جمهوری دموکراتیک کنگو، سییرا لئون،
لیبریا، سودان، ساحل عاج.
اقتصادی
نوشتار اصلی: اقتصاد آفریقا
نقشه کمیته اقتصادی آفریقا
تا حدود زیادی به دلیل اثرات استعمار، دولتهای فاسد و استبداد، آفریقا
فقیرترین قاره مسکونی دنیا است. بر طبق گزارش توسعه انسانی سازمان ملل
متحد در سال۲۰۰۳، ۲۵ رده پایینی جدول کشورها (از رتبه ۱۵۱ ام تا ۱۷۵ ام)
همگی کشورهای آفریقایی بوده‌اند.[۴]
در حالی که رشد سریع در چین و اکنون در هند، و نیز رشد میانه در
آمریکای لاتین میلیونها (واحد) فراتر از زندگی موجود رفته‌است، آفریقا از
نظر تجارت، سرمایه گذاری خارجی، و درآمد سرانه روند قهقرائی داشته‌است.
این فقر اثراتی از جمله امید به زندگی پایین، تنش، و بی ثباتی – که عوامل
دخیل در فقر قاره هستند، گسترش داده‌است.
برخی نواحی، به خصوص بوتسوانا و آفریقای جنوبی موفقیت اقتصادی را تجربه
نموده‌اند، من جمله افتتاح بازار سهام ژوهانسبورگ. این مسئله تا حدودی در
اثر ثروت منابع طبیعی شان به عنوان تولید کننده عمده طلا و الماس با هم
بوده، و تا حدودی نیز به دلیل نظام قانونی مناسب و پایدار آن می‌باشد.
همچنین آفریقای جنوبی به سرمایه مالی، بازارهای متعدد، کار مهارتی، و
اولین زیرساختار در بیشتر (بخش‌های) کشور خود دست یافته‌است. کشورهایی
همچون غنا، کنیا، کامرون و مصر، دیگر کشورهای آفریقائی هستند که پیشرفتهای
قابل مقایسه داشته‌اند.
نیجریه بر روی یکی از بزرگترین ذخایر ثابت شده نفت در جهان قرار
گرفته‌است و ضمن داشتن یکی از سریعترین اقتصادهای در حال رشد در جهان،
بیشتر جمعیت را در میان کشورهای آفریقایی دارد.
از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵، رشد اقتصادی با متوسط ٪۵ در سال ۲۰۰۵، به اوج خود
رسید. اما برخی کشورها رشد اقتصادی بیشتری (٪+۱۰) را داشته‌اند، به خصوص
آنگولا، سودان و گینه استوائی، که هرسه کشور اخیراً شروع به استخراج ذخایر
نفتی خود کرده‌اند.
زبان‌ها
نقشه نشان دهنده توزیع خانواده‌های زبان آفریقائی و برخی زبانهای اصلی آفریقائی است.
نوشتار اصلی: زبانهای آفریقائی
نقشه نشان دهنده توزیع خانواده‌های زبان آفریقائی و برخی زبانهای اصلی آفریقائی است.
پراکندگی زبانهای آفریقا- آسیایی از ساحل تا جنوب غرب آفریقا امتداد
یافته‌است. زبانهای نیجر- کنگو تقسیم شده‌است تا عظمت زبانهای زیرمجموعه
خانواده بانتو را نشان دهند.
بر اساس بیشترین برآوردها، آفریقا کلاً شامل بیش از هزار زبان می‌باشد،
برخی این رقم را تا بیش از دوهزار تحمین زده‌اند (بیشتر آفریقایی تا دارای
ریشه اروپایی). آفریقا عمده‌ترین قاره چند زبانه در جهان است؛ و این مسئله
نادر نیست که افرادی را بتوان یافت که نه تنها به زبانهای مختلف آفریقایی،
بلکه یک یا دو زبان اروپایی نیز به روانی تکلم می‌نمایند.
عمدتا چهار زبان اصلی بومی در آفریقا وجود دارند.
فرهنگ
نوشتار اصلی: فرهنگ آفریقا
مذهب
آفریقایی‌ها گستره وسیعی از اعتقادات مذهبی را عرضه می‌کنند [۵]
ضمن آن که مسیحیت و اسلام رایجترین آنها هستند. تقریباً، ٪۳/۴۶ کل
آفریقایی‌ها مسیحی و ٪۵/۴۰ آنها را مسلمانان تشکیل می‌دهند. حدود ٪۸/۱۱
آفریقایی‌ها عمدتاً پیرو مذاهب آفریقایی بومی می‌باشند. تعداد اندکی از
آفریقایی‌ها هندو هستند، یا دارای اعتقاداتی از یهودیت| سنت یهودی
می‌باشند. نمونه‌هایی از یهودیان آفریقایی مردمان بتا اسرائیل، لمبا و
آبایودایا در شرق اوگاندا هستند.
مذاهب بومی نواحی پایین صحرای آفریقا حول محورهای آنیمیسم و پرستش
اجداد می‌چرخد. تهدید مشترک در نظامهای سنتی اعتقادی، تقسیم جهان معنوی به
دو بخش «مفید» و مضر است. ارواح مفید| ارواح معمولاً ارواحی محسوب می‌شوند
که شامل ارواح اجدادی بوده که به اعقاب خود کمک می‌کنند، و ارواح توانمند
که از کل جوامع در برابر بلای طبیعی و حملات دشمنان محافظت می‌نمایند؛ در
حالی که ارواح مضر، روح‌های قربانیان کشته شده‌ای را در برمی گیرد که بدون
انجام مراسم تدفین| مراسم تدفین صحیح دفن شده‌اند، و این ارواح توسط روح
خشن (شرور) به عنوان واسطه (معنوی)| واسطه‌ها سبب بیماری در میان
دشمنانشان می‌شوند. با این که تاثیر این اشکال بدوی از پرستش تداوم
می‌یابد تا اثری عمیق به دنبال داشته باشد، نظامهای اعتقادی ضمن تعامل با
دیگر مذاهب تکامل یافته‌اند.
تشکیل قلمرو قدیم مصر در هزاره سوم پیش از میلاد، اولین نظام مذهبی
پیچیده و شناخته شده در این قاره‌است. حدود قرن نهم پیش از میلاد، کارتاژ
(در تونس امروزی) توسط فنیقی‌ها بنیان گذاری شد، و تداوم یافت تا به مرکز
اصلی چند ملیتی تبدیل شد که در آن الهه | الهه‌ها در همسایگی مصر، روم
باستان| رم و تمدن اتروسکان| سرزمینها- شهر اتروسکان پرستش می‌شدند.
امروزه، بسیاری از یهودیان نیز در شمال آفریقا، به خصوص در تونس، الجزایر
و مراکش زندگی می‌کنند.
کلیسای ارتودوکس اتیوپی و کلیسای ارتودوکس اریتره رسماً قدمتشان به قرن
چهارم میلادی باز می‌گردد، و از اینرو یکی از اولین کلیساهای ساخته شده
مسیحیت| مسیحی در کل جهان هستند. در ابتدا، (شعبه) ارتودوکسی مسیحی در
سودان امروزی و دیگر نواحی همسایه رواج یافت. اما، پس از گسترش اسلام، این
رشد کند و محدود به سرزمینهای مرتفع شد.
اسلام با فتح شمال آفریقا بین سالهای ۶۴۰و ۷۱۰میلادی توسط مسلمانان
وارد این قاره شد، که از مصر آغاز گردید. آنها در پی تجارت دریایی در ساحل
آفریقای شرقی، شهرهای مگادیشو، ملینده، ممباسا، کیلوا، و سفالا را تاسیس
نمودند، و از میان کویر صحرا در داخل آفریقا عبور می‌کردند— که خصوصاً در
پی آن مسیرهایی برای تجارت مسلمانان شد. مسلمانان همچنین در میان مردمان
آسیایی بودند که بعدها در آفریقای تحت حکومت بریتانیا ساکن شدند.
بسیاری از آفریقایی‌های پایین صحرا، طی دوره استعماری به اشکال اروپای
غربی مسیحیت گرویدند. در دهه‌های پایانی قرن بیستم، فرقه‌های مختلفی از
جنبش مسیحیت جذبه گرا به سرعت رشد نمودند. تعدادی از اسقفهای کاتولیک
آفریقایی حتی به عنوان نامزدهای احتمالی پاپ| پاپی در سال ۲۰۰۵ بودند.
ظاهراً مسیحیان آفریقایی بیشتر از لحاظ اجتماعی محافظه کارترند تا هم
مذهبان خود در بیشتر نقاط جهان صنعتی، که درست در زمان اخیر به تنش بین
فرقه مذهبی| فرقه‌ها یی همچون اتحادیه آنگلیکان و روش گرایی| کلیساهای روش
گرا منجر شده‌است. کلیساهاس افتتاح شده آفریقایی رشد عمده‌ای را در قرون
بیستم و بیست و یکم تجربه کرده‌اند.