درد و دل من

یه وقتایی هست که احساس میکنی که دیگه از همه کس و از همه چیز ترد شدی .احساس میکنی تنها شدی و تنها چیزی که واست مونده”تنها"تنهاییه. یه احساس بدیه .وقتی همه تنهات میذارن .همه حتی اونیکه فکر میکردی تموم وجودته و تموم وجودشی ازت رو برمیگردونه . احساس میکنی همه چیز آماده جنگیدن با تو اند و داری تو زنگیت کم میاری . شونه ای واسه اینکه روش سرتو بذاری پیدا نمیکنی و تو زندگیت به هر پلی که نگاه می کنی یه پل شکسته می بینی.من اینا رو حس کردم . درست توی همین لحظات بود که اون وارد زندگیم شد ....

تا حالا شده باهاش حرف بزنی "واسش نامه بنویسی واز همه کس خسته بشی و بخوای تو آغوشش دراز بکشی. وقتی که حسش میکنی "وارد زدگیت میشه. وقتی که قلبتو احاطه کرد بهت یاد میده که چه جوری عاشق بشی. بهت یاد میده که چه جوری زندگیتو با تموم آدماش دوست داشته باشی .اون اگه هرلحظه تو زندگیت باشه "به هر پل شکسته ای که برسی خودش واست پل می سازه خودش شونه های گرمشو بهت قرض میده . خودش....

آره واقعا این درسته که میگن:"هو اقرب من حبل الورید"

اون از تو به تو نزدیکتره. فقط حسش کن .بدون که بودن اون تو زنگیت میتونه جبران همه ی نبودن ها رو بکنه

واقعا منم این حس رو داشتم

ghashang bod ama age onam velet kard chy?